Panta Rhei....

A tymczasem Teraźniejszość przez Kosmos się przewala,

A przewaliwszy, coraz bardziej w Przeszłość się oddala,

By dać miejsce Przyszłości, która przylatuje

I bez zatrzymania, też, w Przeszłość ulatuje.

Tak dzieją się Rzeczy. Powstają Zjawiska.

Płynne i ulotne, jak Piorun co rozbłyska,

Jasnością miliardów świec na wysokim niebie

A ledwie się pojawi – przepada gdzieś w glebie.

Tak też każde życie. Ledwie się rozpocznie,

Już do końca zmierza. Wiedzą to wyrocznie

I to właśnie każdemu, kto pyta, przepowiadają,

Bo wiedzą, że to pewne. Resztę… w dupie mają!

Dziś jest bez świntuszenia więc zostawiam ślad :-)

Miło, dzięki. Chciałbym więcej nie świntuszyć... Ale jaki byłby ze mnie świntuch, gdybym nie świntuszył???