CZARNE ŚWIATŁO

Michał spojrzał na tablicę informacyjną przed największym centrum handlowym w jego mieście.

Miejsc parkingowych 450

Miejsc wolnych 0.

Idą święta!

Michał z ławki ustawionej przy wejściu patrzył na tłum klientów centrum osiągający  stan wrzenia. Pełen wózek - to chwila poczucia spełnienia.

Bo być to kupić!

W te święta rodzina wyznaczyła ich spotykanie w jego domu. Tak będzie też brat z jego bliskimi. Michał rozmawiał z nim o nadchodzących świętach. Brat wspomniał, że bardzo wiele zmieniło się w jego rodzinie od poprzednich świąt. Mówił o braku porozumienia ze swoim najmłodszym synem.

Michał trzyma w dłoniach kupiony w centrum 1000 elementowy zestaw puzzli. Jest to dla niego najważniejszy tegoroczny jego zakup świąteczny.

Przyszedł je tu kupić po tym, gdy wczoraj przypomniał sobie już odległy czasem obraz, kiedy patrzył na swoją żonę i ich córki bawiące się latem na nadmorskiej plaży. Budowały wtedy zamek z piasku. Obok piaskowego zamku usypały wysoki kopczyk ze znalezionych tu kamyków. Zamek stał u podnóża wielkiej góry. Popatrzył wtedy na usypany przez dziewczynki kopiec kamyków. Były tam kamyki jasne i ciemne.

Na wspomnienie rozmowy z bratem, powróciła do niego tamta myśl:

Czy można podzielić ten kopiec kamyków na dwa kopce? W jednym miałyby być tylko te jasne a w drugim tylko te ciemne. Pytanie śmieszne. Oczywiście, że tak. Ale jest jeden warunek, że zaprzęgniemy do tego materię i myśl. Myśl może mieć różną postać. Może to być myśl córeczek bawiących się kamyczkami albo myśl mechaniczna, zaprogramowana w czujniku, który potrafi rozpoznać jasny lub ciemny przedmiot i zaprogramowanego, sprzężonego z nim manipulatora, który chwyci i przeniesie kamyk na właściwe miejsce. Jest to myśl mechaniczna będąca jednak owocem myśli człowieka inżyniera, konstruktora robota.

A czy zadanie to można wykonać wykorzystując wszystko, co jest dostępne poza myślą? Wykorzystując na to dowolną ilość czasu, dowolną ilość i postać energii czy zmiany takich parametrów jak ciśnienie, temperatura, wilgotność i temu podobne.

Tamtego dnia snuł dalej swoje rozważania.

A teraz masz stworzyć strukturę DNA – nośnik informacji genetycznej organizmów żywych. Czy zadanie to można wykonać wykorzystując wszystko, co jest dostępne poza myślą?

 Michał zamierza zadać takie pytania swojemu bratankowi, studentowi renomowanej uczelni.

Planuje tą właśnie kwestię uczynić zasadniczą osią ich świątecznego dyskursu. Dla niego samego, jego osobiste przekonania w tej kwestii, stanowią fundament jego światopoglądu.

Z informacji przekazanych przez brata wie, że codzienne drogi jego syna nie wiodą go już do kościoła, dołączył do wyznawców teorii o nie istnieniu Boga, wyznawców bankructwa wiary i głosicieli potrzeby wyzwolenia się z jej pęt.

Zestaw puzzli jest Michałowi niezbędny ku temu, by bratankowi pokazać przez porównanie z czymś, czego poziom trudności jest sobie w stanie wyimaginować, poziomu złożoności, jaką niósł w sobie proces powstawania na naszej planecie pierwszych struktur DNA – nośników informacji genetycznej organizmów żywych.  Zestaw puzzli jest mu potrzebny po to, by pomóc bratankowi odpowiedzieć na pytanie, czy zadanie ich ułożenia można wykonać przy wykorzystaniu wszystkiego, co jest dostępne, za wyjątkiem myśli? Tak w zamyśle Michała puzzle mają wspomóc wyobraźnię jego bratanka.

Michał wie, że nie musi objaśniać mu różnicy w poziomach skomplikowania pomiędzy tworzeniem struktury DNA – nośnika informacji genetycznej
a ułożeniem 1000 elementowych puzzli. Michał wymyślił, jak go zapytać o szansę ułożenia puzzli bez wsparcia  ze strony procesu myślenia.

Michał położy je przed bratankiem, poprosi o ułożenie ich a potem wyłączy światło w pokoju. Bratanek ma to wykonać w całkowitej ciemności. W podobnych realiach prawdopodobieństwa zapewne mogły powstawać kiedyś pierwsze struktury DNA, przy uczynionym założeniu o ich powstawaniu bez udziału myśli stwórczej.

Michał patrząc na nie podlegające zasadom zdrowego rozsądku reguły zachowania przedświątecznego tłumu, problemy brata z jego synem, a także zjawiska społeczne, których doświadczał w ostatnim okresie, nabiera przekonania, iż świat jest spowity w strumieniach czarnego światła.

W strumieniach tego fałszywego światła , to co przez wieki było czarnym dziś staje się białym.

Jego optymizmu nie budują oferowane z regałów galerii najnowszej generacji 50 calowe ekrany czarnego światła.

Czeka nas jeszcze finał. A w nim dotrą do nas rachunki latarników czarnego światła, wystawione za chwile iluzji, które nieuchronnie prowadzą nas ku zgubie – pomyślał Michał.

Bardzo dobry  tekst. Ogólnie świadomość rządzi :)

Coś w tym jest. Światło elektryczne ma się nijak do światła słońca. Jeżeli  można sobie wyobrazić następny poziom jasności, czyli światło oświecenia, czy światło w tunelu które wydobywa nas z mroku naszego tutaj bytowania - to jest to kosmos :)

@Annie_M bardzo Ci dziękuje. Miłe słowa.

Zawsze mnie nurtowało takie pytanie:

Czy są granice złożoności, których nie jest w stanie przekroczyć przypadek, ślepe zdarzenie?

Tu pytałem, czy tą granicą może być złożoność struktury DNA.

Ludzie nie mają pokory przed złożonością rzeczy.

Tak niewielu dziś powie: jestem za mały by to oceniać.

Z naszego poziomu percepcji może wydawać się, że zadziałał przypadek. 
Bo nie da się rozwiązać problemu z poziomu tegoż problemu. Problem można rozwiązać, wznosząc się mentalnie ponad, patrząc niejako z góry, na całość. Czyli nieliniowo. 
Również pozdrawiam :) 

Fajnie się nie czyta.

W moim tekście zawarte są w zasadzie dwa pytania:

1. Czy bez wsparcia  ze strony w jakiejś dowolnej postaci myśli, można oddzielić jasne kamienie od ciemnych?

2. Czy pierwsze struktury DNA mogły powstać jako efekt zdarzeń tylko przypadkowych nie nadzorowanych
    procesem myślowym?

Czy odpowiedzi:

1. Nie

2  Tak

 to wariant możliwych do przyjęcia przez Ciebie  odpowiedzi?

Jeśli przypadek nie wsparty myślą nie rozdzieli tych kamieni, to czy przypadek nie wsparty myślą może utworzyć strukturę DNA?

Możę nie konkretnie taki przypadek, ale badania na ten temat są szeroko prowadzone, na całym świecie.

Już nie pamiętam teraz dokładnie jak to się nazywało, ale był taki słynny eksperyment, gdzie w maszynie losującej były kule białe i czarne. Grupa ludzi miała za zadanie wpłynąć swoimi myślami na ilość wyrzucanych przez maszynę kul białych i czarnych.Okazało się ,że za każdym razem wynik znacząco odchylał się od statystycznego prawdopodobieństwa, zgodnie z intencją ludzi. Co ciekawe  były tam jeszcze opisane podobne eksperymenty które świadczyły o wpływie na przyszłość i na przeszłość.:)

Przeczytałam do końca, razi mnie materia, tego słowa trzeba używać ostrożnie, chyba wrócę, dobrego dnia czołem.