Do Teresy Tuszyńskiej

Do Teresy Tuszyńskiej

zobaczyłem cię pierwszy raz w telewizji

będąc małym chłopczykiem mówiącym O!?

osiadłaś pod dojrzewającą świadomością skrywając w trawie swą twarz

później szukałem jej w innych włosach spojrzeniach uśmiechach

nabierając coraz większego doświadczenia w odkrywaniu

niewidzialnych oddziaływań między powidokami

często powtarzając O!? przepraszam

po latach przeglądając przypadkową gazetę

zobaczyłem twoje zdjęcie z informacją odeszła na zawsze

przypomniałem sobie że źle znosiłaś codzienne poniedziałki

o smaku starych kartofli

słowo zawsze

prowokuje by dodać mu nie

mówiąc do widzenia do jutra

Podobają mi się ostatnie dwie strofy. Wprowadzenie nieco nużące 

"osiadłaś pod dojrzewającą świadomością skrywając w trawie swą twarz (...) 

nabierając coraz większego doświadczenia w odkrywaniu

niewidzialnych oddziaływań między powidokami (...)" 

Nie wiem do końca czemu ale kojarzy mi się to z prozą Myśliwskiego. Może to i doskonały tekst ale nie tego szukam. Pozdr. 

@light Dzięki za komentarz.

Śliczny wiersz! :-) Aktorka piękna młoda i bardzo nieszczęśliwa 

Kiedyś czytałam artykuł o nie do końca jasnych okolicznościach Jej śmierci 

A no tak, stoczyła się, najprawdopodobniej serducho nie wytrzymało.

@Gerber nie każdy potrafi uporać się z własnymi "demonami"

@Gosława Tak, nie każdy, a najbardziej żal kogoś pięknego i zdolnego.

@Gerber 

Kobiety podchodzą do wielu spraw bardzo nie praktycznie 

Kierują się emocjami 

Czasami one biorą górę nad trzeźwością umysłu