Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Każdy własny toczy bój


Tom Tom

Rekomendowane odpowiedzi

W świecie starszym niż twój ból,

większym niż najgorszy lęk,

dziwi nieskończoność ról,

w które nas przybiera pęd.

 

Każdą tak wyraźnie czuć,

gdy żołądek ściska stres,

wśród nich gwar zazdrosnych sióstr

– jedna drugiej wieszczy kres.

 

Świat cierpliwie niesie nas.

Każdy własny toczy bój,

– inni mają lepszy czas

– każdy widzi kłopot swój.

 

Ten za mało jeszcze ma,

tamten gdzieś zatopił sens,

ktoś tam skrywa własne ja,

ten przecenia czym jest seks.

 

Brak im sławy pośród mas.

Chcieliby być wreszcie kimś,

zamiast swych usłużnych prac,

mieć, co obiecali im.

 

W głowach huczy armat trzask.

Wybuch sypie w oczy piach.

Dla strategii braknie map.

Wierzchni śmiech przykrywa strach.

 

Kiedy oblężenia czas

chwyta i wyżyma krtań

– cicha myśl – ostatni as

szepcze: choć na chwilę stań.

 

Każdy krzyk swój koniec ma.

Milknie najgroźniejszy zwierz.

Burze złe rozgania wiatr,

ukojenie przyjdzie też.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...