złota trumna

Złota trumna ostatnim mieszkaniem

tradycyjnie zamieszkam w niej sam

może ktoś mi lajka postawi

pod nekrolog na fejsie da wpis

tak się żegna przyjaciół dziś

mam wątpliwość czy ktoś będzie płakał

gdy karawan przyjedzie na czas

 łzą pamięci lekko podlany

 na mym grobie zakwitnie kwiat

co zaśpiewa - tu mieszka brat

tylko ja cisza wokół i praca

taki jestem niestety od lat

liczba zer na koncie zachwyca

tylko solo uwielbiam grać

nie potrafię wyrwać się z ram

teraz widzę niestety pomyłka

chciałbym zmiany, lecz sił mi już brak

życie przeszło pusta godzina

smutna jesień puka do drzwi

w przyjaźń ze mną nie wierzy nikt

Doskonale wczuwam się w ten  wiersz :) ... ale o złotej trumnie zapomnij. Pisałem już tu gdzieś o tym, miałem kolegę, którego żona pracowała w drukarni, w której m.in drukowali... trumny. Do wyboru, do koloru, z czym chcesz. Trumny oczywiście szły do pieca. W efekcie końcowym różnicy nie widać, więc... po co przepłacać. Taka nam się, nomen omen, rysuje przyszłość, niestety. Następuje dewaluacja wszelkich tzw. tradycyjnych, a moim zdaniem czysto ludzkich, wartości.

Pozdrawiam serdecznie :)

Ja optuję za sosnową i może być mała, bo mam przy sobie kartkę: "oddaję organy". Chcę się na coś przydać. 

Damy radę.

To nie jest nawet tylko kwestia tradycji, ale zdrowego rozsądku - jeżeli jeszcze taki istnieje.

Bywało gorzej.

Ja mogę leżeć w bezimiennej mogile, byle moje dzieci miały jeszcze dzieci.

Jestem prymitywny, taki atawizm albo tak mnie wychowano.

Chyba, że to jest zwierzęca fobia podtrzymania gatunku.

Pozdrawiam

Witaj - widzę ze na bogato chcesz być pochowany.

Ale może cię stać..

Głęboki wiersz o życiu takie lubię - mimo że czasem bolą.

                                                                                                             Pozd.

Za organy należy Ci się bukowa.

Pozdrawiam

Skucha.

Nie ma to znaczenia , jak mnie nie będzie.

"Nie boję się śmierci

bo czym ona jest
kolejnym etapem
i muszę go przejść
dopóki ja jestem
to nie widzę jej
a kiedy nadejdzie
nie będzie już mnie"

Dzięki Waldi.
 

Bardzo smutny wiersz.

Ale nigdy nie jest za późno na dobre zmiany.

@Marek.zak1 bardzo to fajne i szlachetne  ale na stare organy to raczej nie ma popytu. żarcik taki 

To rzeczywiście mega smutny wiersz 

tak mi się przypomniało 

@Lahaj Nigdzie nie napisałem, że do przeszczepu. Oddaję na cele edukacyjne i naukowe. 

Pewnie to znasz, ale wrzucę, bo mi przypomniałeś tym wpisem :)