Kawa z nutką jesieni.

(akrostych)

Fantazję znowu mam od rana,

I co z nią zrobić - tego nie wiem.

Lato umknęło, wszędzie jesień,

I dziwnie lśni kałuża mała.

Życie jest warte blasku słońca...

A dzień woalka chmur przesłania.

Natchnienie w filiżance drzemie,

Kawa smakuje w niej wybornie,

A na dnie nutka zadźwięczała.

- 2019 -

Nigdy nie napisałam akrostychu. Wdzięczny wierszyk, o filiżance nie wspomnę, śliczna.

Pozdrawiam.

Hm... filiżanki każdy może kupić,

jakie chce... Czasem wystarczą dwie, 

czasem komplet.

Najważniejsze, żeby kawa smakowała.

Ostatnio wolę akrostych;

więcej formy, mniej utopii.

Wzajemnie pozdrawiam :)

A posłodzę. Bardzo ładne :)

Ja mam kubek termiczny zamiast filiżanki.

To tak od święta. 

Pozdrawiam :) 

Uwielbiam akrostych! Świetny wiersz, a dodająca klimatu filiżanka aż kusi, by zaparzyć kawę :-D

Dziękuję.

Nie tam, żeby uwielbiać akrostych, 

ale ta forma jest dla mnie wygodna w tym temacie :) 

Kawa jest lepsza w porcelanie.