Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Golgota


Gerber

Rekomendowane odpowiedzi

 

Golgota

przekrwione oczy

mierzą się z przelotnym spojrzeniem

tworzącym ciężki w interpretacji obraz

ciszy

 

skojarzenia

uśmiech ciepło nadzieja

takie tam banały budzące niepotrzebny patos

najbardziej pasuje słowo nigdy

widać już konkretny wyraz twarzy

bez wyrazu

 

papierosowy dym

dodaje pełni rozmazom

sprawiając wrażenie lekkości

  pomaga znieść to

                           co jest

                                  nie do zniesienia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Każdy ma jakąś swoją Golgotę. Dobrze oddany ciężar emocji. 

Bardzo mi się podoba ostatnia cząstka. Złudna lekkość, która na chwilę daje wytchnienie. Rozmazy... dla mnie dwuznaczne. Ich wyrazistość jakby zmusza peela do czegoś, co i tak nie daje mu satysfakcji, właściwie nie daje niczego prócz tej chwilowej ułudy.  
Bardzo dobry wiersz. 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Z tej księgi pochwał*   Od światła do światła do ciebie wędruję i ono jest coraz bardziej jaśniejsze.   Położyłem głowę powyżej twoich kolan... I nic mi nie... I dam radę, ukochana...   Spójrz! Na niebo spokojne... To światło i wyblakły śnieg na szczytach - Schiara!   Łukasz Jasiński   Libro delle laudi   Di luce in luce vengo verso te, e la luce si fa sempre piu chiara.   Poso la testa sopra i tuoi ginocchi... Sto bene... Ce la faccio, anima cara...   Guarda! Il cielo e sereno... E tutta luce la neve sulle cime dello Schiara!   Patrycja Valduga   *wolne - tłumaczenie - Autor:   Łukasz Jasiński (marzec 2024)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @viola arvensis Pamiętam, że kiedyś ktoś mi powiedział, żebym nie pisał do szuflady, ponieważ to kompletnie bez sensu. Miał rację. Wiersze w szufladach są martwe, nie mają czym oddychać, nikt ich najprawdopodobniej nie przeczyta. No, może ktoś przy przeprowadzce, przenosząc biurko.    
    • @Ewelina Od razu kupił mnie początek. Reszta świetnie opisuje wspomniane formy, choć nie wszystkie, no ale nie oszukujmy się... Nie starczyłoby na nie stron w encyklopedii.
    • @Somalija Nie zmieniasz się, i bardzo dobrze. Cały czas widoczny jest u Ciebie w utworach podział na mistykę i fizyczność, często bardzo dosłowną. Super.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie tyle cierpliwość, co wytrwałość, bo proza to długi dystans, dobry początek nie wystarczy, trzeba doprowadzić czytelnika do jedynego sensownego zakończenia, które jednocześnie jest zaskakujące, a to ma miejsce niezwykle rzadko. Z pisania zazwyczaj nic nie wychodzi, ale sprawia ogromną przyjemność i to jest dla mnie najważniejsze. Dziękuję za przeczytanie i komentarz.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...