Implozja

nasiusiali mi do mózgu
co ja teraz zrobię?
ręce me spocone
serce popękane

podpalam podeszwy i

odlatuję
do ciepłych krajów

gdzie słońce w zenicie
głaszcze me skronie
gdy dolatuję do celu
smuga smrodu za mną została
lecąc przewietrzyłem mą
duszę wyśmierdziałem
teraz

gdy chodzę po buszu
tylko czasem wrona

kracze mi w brzuchu

Ciekawy tekst. 

Dla mnie dalece ironiczny. 

Już początek zdaje mi się szokujący, budzi we mnie mieszane uczucia. 

Dużo tu oryginalnych metafor. 

Treść wiersza, tytułową "implozję" odbieram jako wewnętrzne nagromadzenie przez podmiot negatywnych myśli i emocji, które prowadzą do autodestrukcji, podmiot ma tego świadomość i drwi sam z siebie, z własnego strachu. 

Pozdrawiam, 

D. 

@Deonix_ dziekuje za pochylenie się nad tekstem 

w istocie jest jak piszesz, jest to próba  obsmiania własnych demonów  próba wydźwignięcia się ze stanu apatii 

Nasiusiali? zbyt infantylne...nalali? naszczali? (naszczali pewnie zbyt mocne)  

nalali mi do mózgu
co ja teraz zrobię?
ręce me spocone
serce popękane

podpalam podeszwy i

odlatuję
do ciepłych krajów

przewietrzyć duszę

teraz

gdy chodzę po buszu
tylko czasem wrona

kracze mi w brzuchu

Me, mą - nawet użyte przesmiewczo nie zbyt dobrze wygląda. Jeszcze te "ręce me" jakoś ujdą ale na  "duszę mą" sorry, nie ma zgody :-)

Zwracaj też uwagę na czas w którym piszesz bo czasem robi się zamieszanie,  lepiej być konsekwentnym w tej kwestii. 

Też kiedyś "wietrzyłem duszę" w jakimś tekście, może go z czasem wrzucę. 

Pozdr.

Hmm w kontekście pierwszej zwrotki może faktycznie lepiej dać "nasiusiali" choć robisz z peela idiotę. 

Przy zmianie na np. "nalali" lepiej zostawić dwuwers, a resztę strofki wywalić. 

nalali mi do mózgu
co ja teraz zrobię?

Dobra, nie smęce już :-|

@light_2019 to nie ja robię tylko oni ;-)

poza tym każdy idiota jest bardziej sobą niż nie idiota