Mózg

Jest w mojej głowie, ta galareta,
Która żyjąc pracuje wciąż.
Miejsce chaosu i ciągłych wojen,
Starcia impulsów, tworzący się gąszcz.

Z małych żyjątek złożony cały,
Co formę całości jednej przybrały.
Życie mi dają, możliwość patrzenia,
Na ból i piękno rodzące się wciąż.

Mogę przekształcić świat ten w słowa,
Gdyż narząd ten z dusza nieustannie działa.
Poezja dla duszy, przyjemność dla ciała
I wszystko bez przeszkód działa i działa!

Sfera duchowa, nigdy poznana,
Od materializmu oderwać się chce.
Lecz rozum ja trzyma, przytwierdza do ciała.
Bo bez niej padlina staje się.

I dusza bez ciała, czym by była?
Sama nie mogła określić by się..
Błądząca materia, energia najczystsza,
Która bez celu wciąż włóczy się.