Nie dziw się

Garść leków na dziś 

Dwie żółte dwie czerwone 

Jedna wrzecionowata mała 

Różowa średnia i ogromna biała

kapsułka na ból 

A co ty myślałeś ze będziesz wiecznie młody? 

- pyta żona

Zakończenie jak z dowcipu (średnio śmiesznego...) 

A początek zapowiadał się niekonwencjonalne, jak na poezję :)

@iwonaroma samo życie :-)

@iwonaroma jakby Pani to zakończyła?

Panie Lahaj (jak już jesteśmy na pan pani ;)) to Pan tu jesteś poetą odpowiedzialnym za powyższy utwór, ja tu tylko krytykuję,  a wiadomo, że krytyk oprócz krytykowania nic wiecej nie potrafi :)

@iwonaroma nie musimy wpadać w sieci konwenansow, racja. I jaki tam ze mnie poeta? ja tylko coś tam próbuje tu.

Pozdrawiam 

@Rastu „ból istnienia” - podziwiam ludzką  świadomość. 

@Lahaj Ja również pokrytykuję. Początek rzeczywiście ciekawy, ale to zakończenie trochę psuje, bo takie zbyt "w mordę" i trochę oczywiste. A początek taki egzystencjalno kolorowy. Warto zachować początek i jakoś ciekawie z niego wybrnąć.

@Krakelura @Krakelura dzięki za czytanie moja partnerka życiowa jest dla mnie ciągła inspiracja - wystarczy poczekać ;-)

Na początku masz garsc leków na dziś, a później kapsułka na ból (swoją drogą wyliczasz ich kilka więc raczej kapsułki) i jest to w sumie niepotrzebne powtórzenie. Zostawiłbym początek, a na końcu usunął "pyta żona" aby nie kojarzyło się z kawałem, a pytanie zakończyło tekst (pytanie jest puentą). Czyli tak:

Garść leków na dziś 

Dwie żółte dwie czerwone 

Jedna wrzecionowata mała 

Różowa średnia

i ogromna biała

A co myślałeś

że będziesz

wiecznie młody? 

Pzdr. 

Teraz widzę że ta kapsułka biała jest po prostu największa ;-) ale i tak bym to wyciął.