Dziewczyna marynarza

Serce cicho łka
po policzku płynie gorzka łza
gdy odpływasz tam
gdzie niebo łączy się z morzem a
humor maluje się w jego kolorze
Chciała bym utonąć
w błękicie twoich oczu
jeszcze raz
choć na minutkę
Twojego ciała zapach poczuć I
wtulić się w Ciebie
tak mocno jak lśnią gwiazdy na niebie
gdy odpływasz tam
gdzie niebo łączy się z morzem

 

Treść mi się podoba, ale uporządkowałabym formę.

Pozdrawiam

A to nie jest przypadkiem tłumaczenie z angielskiego? Może to zbieg okoliczności, ale czuję się jakbym połowę tego tekstu usłyszał jako piosenkę w filmie... 

Pozdrawiam i przepraszam jeżeli się mylę. 

@Gaźnik Wow, w sumie schelbia mi to, że przypomina piosenkę z filmu :3. 

@WarszawiAnka dziękuję :) A co do formy to jest to zabieg celowy. 

Myślę, że trzeba w tym wierszu jednak pomyśleć o formie, bo przyznam, że tak średnio się czyta. Sens jest, ale moim zdaniem niewłaściwie podany ;)

Jak na debiut nie ma tragedii ale nie staraj się rymować każdego wersu.

A co do treści to bardzo miła tęsknota.

Dla mnie wiersz zaczyna się gdzieś tak od piątego wersu. 

Początek jest oklepany i pretensjonalny, zawiera nieładny, jednosylabowy rym. 

Później jest znacznie lepiej, liryczniej i ładniej

A i jeszcze - "chciałabym"- pisze się łącznie. 

Pozdrawiam, 

D.