Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

wybór nowego


Wojciech Bieluń -Targosz

Rekomendowane odpowiedzi

stoję w progu
nowego życia
i gdybym
miał wybrać człowieka
z krwi i kości
na swoje podobieństwo
wybrałbym wyłącznie siebie

muszę tylko zweryfikować metody
przyswajania książkowych definicji
tęsknoty radości i smutku

uporządkuję emocje
potem
rozwinę skrzydła
utrzymam kurs
na sprzyjające dżwięki

bo jeśli Bóg jest sprawcą cudów
to czego
spodziewać się mogę
po Szatanie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Odczytuję w tym wierszu niezwykły moment wydobycia się z kryzysu, uwalniającego z "mocy Szatana" i powodującego nowe narodzenie "dla Boga" sprawiającego cuda... A tym cudem jest odkrycie, oczyszczanie i realizacja samego siębie, prawdziwego siebie.., a więc obudzona miłość do siebie i do własnej egzystencji.... Bardzo poruszający, głęboki, pełen wagi temat, a jednak napisany przejrzyście i lekko. Dla mnie pięknie :) Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"utrzymam kurs na sprzyjające dźwięki" czytam bez tego. Wywaliłbym też  "z krwi i kości". Ogólnie podoba się. 

Widzę to tak:

 

stoję w progu

nowego życia

i gdybym
miał wybrać człowieka
na swoje podobieństwo
wybrałbym siebie

muszę tylko zweryfikować metody
przyswajania książkowych definicji
tęsknoty radości i smutku

uporządkuję emocje
później
rozwinę skrzydła

 

bo jeśli Bóg jest sprawcą cudów

to czego mogę spodziewać się 

po Szatanie

Edytowane przez light_2019 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie wiem, co tam bajdurzysz o Gierku. Że, co? Że 1 maja? Święto to wprowadziła II Międzynarodówka w 1889 roku. Dla upamiętnienia krwawych strajków robotników w USA, w Chicago, a nie w Moskwie. Chodziło min. o wprowadzenie 8 godzinnego dnia pracy (bo wcześniej trzeba było harować niemalże do upadłego, chyba, że chciałbyś zapier…ć 20 godzin na dobę w kopalni czy hucie) Przypomnę, że w kongresie II Międzynarodówki brali udział min delegaci z PPS z Mościckim, czy Piłsudskim w składzie. To tak a propos.   A to, że to święto przejęli później towarzysze z PZPR to już jest inna sprawa.
    • Piękny wiersz, jakkolwiek przeciwniczką wszelkiego kopcenia jestem :) Klimatycznie, gorąco, obrazowo napisane.  Nawet W. Cejrowski, też wielki przeciwnik palenia przyznał, że to zwijanie cygar na udach to jest sztuka, trucicielska, ale jednak sztuka :)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A to traktuję trochę dwuznacznie, bowiem liście tytoniu trują także przez skórę,  z czego nie każdy zdaje sobie sprawę. U nas ludzie pracujący z tytoniem mają rękawice, maski i kombinezony, i to bynajmniej nie jest cosplay ;)   Miło było poczytać nastrojowy erotyk :)   Deo
    • @Krzysica-czarno na białym   Wielkie dzięki po dwakroć :)))
    • oto wiosna radosna eksploduje zielenią Edward Gierek hołduje cyborgom  i półnagim syrenom miliard gwiazd Drogi Mlecznej  czule wychwala PZPR a planety się śmieją  się śmieją  się śmieją Wanad. Aktyn. Bizmut. kwadryki łopoczą czerwienią jak sztandary na pochodzie 1 majowym w kinie Syrena film Jak zostać królem? nęci widzów korpuskularne promieniowanie łączy mostem pokoju Marsa ze Słońcem czy to sen czy jawa? czy to opowieść z radosnym końcem ? radujmy się bracia i siostry !!! in vino veritas!
    • Nad Dublinem słońce wstało W piękny ranek kwietniowy  Gdy zaczęła się walka o naród nowy Za swą Irlandię wielu życie oddało   Zagrzmiały ciężkie działa Pisarze, artyści, robotnicy W miasto wyszli irlandzcy ochotnicy  Dla nich wieczna pamięć i chwała   Szli szybko bo uciekał czas I tak go dużo nie mieli Każda chwilę życia oddać chcieli Za ten piękny irlandzki kras   Sprawa z góry była przegrana Śmierć prosto w oczy im zaglądała Ze spojrzeń jasno wyczytała "Nie chcemy Anglika za Pana!"   A tym co życie stracili  W te burzliwe dni kwietniowe I opadli w spokoju w listowie Wszyscy zazdrościli      Bo jakże miło pod własnym niebem  Na własnej ziemi i za kraj swój  Żyć, umierać i ruszać w bój                            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...