ZNAKI

Dziękuję za Twój głos i pozytywny odbiór. :)

Życzę miłego weekendu.

Hej:) Fajny pomysł! Lubię jak takie pozornie zwykłe zjawiska, jak te ślady po samolotach, stają się czymś więcej- w fabryce wyobraźni obserwatora - i o to efekt:) pozdrawiam!

Dwie pierwsze zwrotki zachwyciły mnie... Sa pełne obrazującej fantazji, przez co pozwaliły mi zobaczyć zjawiska natury jakby oczyma dziecka. Trzecia zwrotka, choc też piekna, to jednak otrzeźwiła mnie znowu swoim realizmem i logiką i nie wiem czy nie wolałabym jej z tego powodu pominąć... Ale to tylko moje subjektywne wrażenie, WarszawiAnko. Pozdrawiam :)

@iwonaroma : Dziękuję za Twój głos. :)

Dziękuję za pozytywny odbiór i pozdrawiam. :)

@Dag : Dziękuję za Twój głos. :)

Bardzo Ci dziękuję za tak pozytywny odbiór - miło mi, że tak ten wiersz odczytujesz. :)

Pozdrawiam!

@Liryk : Bardzo dziękuję za serduszko i pozytywny odbiór. :)

Pozdrawiam

Bardzo dziękuję - miło Cię znowu widzieć. :)

A te skrzyżowane ślady na niebie były tak charakterystyczne, że natychmiast pobudziły wyobraźnię...

Pozdrawiam!

@duszka : Dziękuję za Twój głos. :)

Bardzo dziękuję, Duszko, za Twój wnikliwy komentarz. Masz rację, że wiersz może sugerować nieco dziecięcą perspektywę. Muszę jednak przyznać, że mnie zaskoczyłaś kontrastowym zestawieniem zwrotek, bo mój zamysł był akurat odwrotny. :) To znaczy, w pierwszych dwóch zwrotkach jest zawarty pewien niepokój, dociekanie, co dziwny znak może sygnalizować. Trzecia zwrotka przynosi uspokojenie, ponieważ ptaki nadal beztrosko szybują po przekreślonym niebie - więc albo rozumieją znak, albo się nim nie przejmują.:)

Bardzo jednak lubię, gdy Czytelnik zinterpretuje mój wiersz w zaskakujący, ale w pełni uzasadniony sposób. Skoro tak chcesz go odczytywać - bardzo proszę. :)

Pozdrawiam!

@Marek.zak1 : Dziękuję za Twój głos. :)

Dziękuję za pozytywny odbiór. :)

A co do smug - jest to rzeczywiście jedynie próba rozwiązania zagadki i to tylko próba poetycka. :)

Pozdrawiam

@Natuskaa : Dziękuję za Twój głos. :)

super  - tylko dopiszę

czasami samoloty kreślą białe wstęgi

rozdzierając błękity na proste figury

byś patrząc pomyślała o aniele, który

do nieba wyprowadzi z tej ziemskiej mordęgi

Pozdrawiam

@duszka : Dziękuję. :)

No i super, akcja-reakcja!:) mnie jakoś napady skojarzeń i wena odpuściły na długi czas, zresztą trwa nadal, stąd nieobecność autorska, a brak jako czytelnika - bo nie da się tu wejsć na 5 minut;) ale to chyba trochę transakcja wiązana, więc mam nadzieję na powrót:D dzięki za miłe powitanie:)

Jacku, bardzo dziękuję za pozytywny odbiór. :)

Poruszył mnie Twój wierszowany komentarz - to głęboka i budująca refleksja!

Bardzo lubię Twoje przemyślane epilogi do moich wierszy. :)

Dziękuję również za serduszko i pozdrawiam!

Ja z kolei na brak weny nie narzekam, ale na brak czasu - tak! :) Mam sporo rozpoczętych wierszy i różnych pomysłów, ale dopracowanie ich wymaga czasu, a o to trudno. 

Liczę, że będziesz się znowu pojawiać. :)

Do zobaczenia!

@WarszawiAnka Powiem Ci, droga autorko, że przemawia przez ten utwór taki... oniryzm. Można wręcz zamknąć oczy i zażyczyć sobie by przyśnił się właśnie ten wiersz, by stać się w tym śnie opisanym przez Ciebie ptakiem.

Piękne :-)

Anno, na pewno treść z pomysłem. Zgodzę się z Deonix, że "jeszcze" mogłoby nie być, poza tym... fajnie się podejrzało

'ów' remont nieba... :)

Pozdrawiam.