po niewłaściwej stronie gry

Nie wiem o kim to i nie chcę się nawet domyślać :). Nasuwa mi się natomiast, jedna rzecz... Zasadniczo nie jestem graczem, ale spędzając czas z synem dałem się wciągnąć w jedną grę na PC. Bez zagłębiania się w szczegóły, my jesteśmy niebiescy, oni czerwoni. Problem w tym, że dla nich, to my jesteśmy czerwoni, a oni są niebiescy.

Pozdrawiam :)

P.S.: Wydaje mi się, że niedawno też pisałem coś o "graniu" ;)

P.S.2: o, tutaj:

Oj tam, oj tam, nie doszukuj się...  po prostu... o człowieku;)

Dzięki Sylwku, że zajrzałeś.

Light, dzięki za uznanie. 

Witam   zaciekawił mnie - bo to trudny i wstydliwy temat.

Wpaść w łapy hazardu to wielka przegrana mimo że 

czasem się wygrywa.

Ilu poetów artystów malarzy  i bóg wie kto jeszcze 

w to się bawił.

Podejrzewam że ksiąskie  można by napisać.

                                                                                             Radosnego wieczoru ci życzę.                      

Ech, świetne to Twoje pisanie @tetu. Twój tekst spokojnie mógłby być wstępem np. do "Sin City" (jeśli nie oglądałaś, polecam. Film - komiks.) lub do któregoś dzieła z Humphreyem Bogartem (lubię starocie;). Brawo za "pełność siebie" - mistrzowski rzut, w pełni księżyca, co najmniej wagi sumo. :)

Pozdrawiam.

Klasyczny przykład uzależnienia. Może być hazardzista, bo to jego obraz, ale w zasadzie schemat wszędzie jednaki. Pomieszanie, samotność, straty. Dobry opis tetu. bb

napisane z dużym zrozumieniem... świadome rozliczenie z nałogiem, taka wnikliwość jest darem...może przebudzić, dać siłę do walki. Z drugiej strony, jeżeli przegrasz, to przeczolga Cię przez własne sumienie. Pięknie piszesz. 

Janko, miło że tak postrzegasz moją pisaninę. Nie oglądałam Sin City, chętnie nadrobię:)
Wielkie serducho za dostrzeżenie pełnego siebie w pełni księżyca, którego ubywa i przybywa, jak wszystkiego w tej grze. Stąd też ubywania i przybywania, w ten sposób zobrazowane i porównane. Wielkie dzięki.

Waldku, Beti, Dag, Wam też pięknie dziękuję.

Masz rację Dag, to rozliczenie z nałogiem. Mam nadzieję, że mój podmiot liryczny zrozumie zanim życie mocno go przeczołga:) Dziękuję za podobanie. Pozdrawiam.

8fun, fenks za serducho. Miłego. 

"igrając, pogrążałem się i grając
spadałem"

Tu jest dużo dobrego pisania, a choćby takie (igranie - i granie) pokazuje jak fantastycznie kontrolujesz tekst. 

Gratuluję wiersza. 

Bardzo wnikliwy wiersz. Mam kolegę w bardzo

podobnym dołku :( Cóż do terapii trzeba dojrzeć.

Pozdrawiam.

Tetu, wiersz, jak już wyżej napisano, bardzo dobry. Jest 'rozmach', ale każdy szczegół ważny dla zobrazowania upadku w szpony "gierek".

To prawda.

Pozdrawiam.

Dla mnie tekst między poezją a prozą,

bardzo dobry, przemyślany.  Chyba jeszcze podobnego nie czytałam.

Zaskakujesz mnie. Ale bardzo lubię być zaskakiwana literacko :)

Co do treści, to chyba wszystko już zostało powiedziane,

więc może się będę już z wolna ulatniać, żeby się od internetów nie uzależnić ;)

Pozdrawiam gorąco,

D.

Light, fenks.

Offline Tobie także dziękuję. Zmieniłeś nick?

Natka, miło że zajrzałaś, dziękuję i  pozdrawiam.

Deo, to niegłupie co napisałaś:D Ja chyba też:)
Wszystko w czym nie mamy umiaru jest pułapką, a najgorsze, że sami się w nią wplątujemy.
Im dłużej trwa ta plątanina, tym trudniej znaleźć wyjście. 
Dzięki za słowo i literackie zaskoczenie;)

PS
Tylko nie znikaj tak na amen, to też trzeba z umiarem;)  Serdeczności.