Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ascendencja


Saint Germaine

Rekomendowane odpowiedzi

pośród ośnieżonych szczytów

tam szybują tylko orły

bramy zamku lśnią z oddali

zapraszają by w nie wstąpić

 

gdy tam wejdziesz ujrzysz czary

przez komnaty blask się snuje

w korytarzach szepczą echa

magia w duszę się wpatruje

 

każde z drzwi są w innej barwie

srebrny opar u stóp płynie

poznasz wreszcie istnień prawdę

że gdy umrzesz to nie zginiesz

 

ciało tobie niepotrzebne

jest balastem pełnym cierpień

więc uwolnij się z tej klatki

wszechobecnym zostań szeptem

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czy ja wiem czy znowu ciało jest takie niepotrzebne... trzeba gdzieś od czasu do czasu zarzucić kotwicę :)

 

Piękny wiersz, niebezpiecznie nostalgiczny. Nie można się oprzeć.

Czy moje przeczucie mnie nie myli i mowa tutaj o siedmiu głównych drzwiach?

 

Pozdrawiam serdecznie :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam - no no  zaskoczyłeś mnie - wiersz zgrabny po całości.

Ładne owe drzwi...

                                                                                                                   Pozd.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...