haiku

styczniowe słońce
z sopli lodu pod dachem
krople w kałuży

lodowe sople
na końcu wszystkich kropla
słońce w zenicie

[Jack.M]

1) Nie za bardzo widoczna jest linia podziału na dwie części.
Co gorsze - żaden podział nie wydaje się do końca dobry.

2) Błysk słońca w kropli nie jest czymś statycznym
i trwałym lecz czymś dynamicznym i nietrwałym, do tego
powtarzającym się.

3) "zenit" ma inne znaczenie, niż w utworze.

4) "lodowe sople" to "sople lodu"

5) Cel haiku: skojarzenie kropla-słońce powinno zostać odkryte
przez czytelnika, a nie być podane mu na talerzu. Tu "kropla" i "słońce"
są zbyt blisko siebie.


marcowe słońce --
z sopli lodu nad oknem
kropla po kropli

Pozdrawiam,
Grzegorz

Tak masz racje Grzegorzu. Kombinowałem z tymi kroplami oj kombinowałem. Pomysł już był brakło czasu na realizacje. Napisałeś to, co chciałem. Ale teraz to już Twoje haiku. Ja mogę tylko uchylić czapkę.

styczniowe słońce
sople lodu pod dachem
dudnią kroplami

Takie miałem ja---ale uważam, że Ty popełniłeś lepsze-- "dudnią" to już chyba zahacza o komentarz.
Rozumiem zabieg z marcowym słońcem--ale takie zdarzenie nie koniecznie jest związane z oznakami wiosny. Ja obserwowałem je dziś. Chociaż powiązanie lodu ze słońcem marcowym --to dodatkowy plus. A po mojemu sionkowe haiku powinno brzmieć;

marcowe słońce
z sopli lodu pod dachem
kropla za kroplą


A to co na górze to następna wersja robocza!!!!!!!!! Jakoś nie potrafię już nic sklecić z tym obrazkiem.
Z pozdrowieniem.

Moja wersja powstała jako produkt nie posiadający wspomnianych
przeze mnie "wad" zauważonych w Twojej wersji.
Nie dopracowywałem jej zbyt pieczołowicie. Zmieniłem jedynie moje
pierwotne "za oknem" na "nad oknem", by sople było widać zarówno
z zewnątrz jak i z wnętrza domu.
Wypunktuj sobie (tak jak ja to zrobiłem) wady mojej wersji i stwórz
coś, co będzie ich pozbawione. Z góry założyłeś, że moja wersja to
finalna wersja Twojego spostrzeżenia. To błąd ;-)

Powodzenia,
Grzegorz

I dodatkowo popsuj swój utwór jak to zwykł czynić sionek. :):):)
Witam...

Jacku, wers końcem każdego kropla jest dość naciągniętym (na 7 sylab) spostrzeżeniem.
Tyle jeszcze ode mnie - sionek zawarł gros myśli.

pozdrawiam
Piotr

probuję się dopatrzyć, czy osobny wers :"z sopli lodu pod dachem" ma jakiś sens. I chyba coś tam widzę, zatem ok., nie czepiam się.

Bleblin, co Ty z tym sensem pojedynczego wersu?
Sama to wymyśliłaś, czy tylko przekręciłaś?

W języku japońskim wyrazy związane są z partykułami.
5-7-5 należy w haiku ustawić tak, by nie rozdzielać
wyrazu od partykuły, np. partykuła "ni" oznacza do/na.
W przeniesieniu na język polski oznacza to, że np.
"pod dachem" nie powinny tworzyć układu:

..... ....
..... ..... pod
dachem ...

lecz układy wyrazów "z sopli lodu", "pod dachem", "w kałuży"
powinny znajdować się w tym samym wersie.

A haiku daje haiku nie dlatego, że dany wers ma jakiś sens,
lecz dlatego, że dana część haiku po uzupełnieniu o domyślne
podmioty i orzeczenia ma sens, np. druga część haiku:

styczniowe słońce
z sopli lodu pod dachem
krople w kałuży

[Jack.M]

ma sens
{w kałuży} (są) {krople (wody)} {z sopli lodu} {pod dachem}

a w haiku:

marcowe słońce --
z sopli lodu nad oknem
kropla po kropli

[sionek]

(woda) {z sopli lodu} {nad oknem} (kapie) {kropla po kropli}

Szerzenie takich poglądów jakie szerzysz daje to, co mamy -
na świecie Polacy nie liczą się w ogóle jeżeli chodzi o haiku.
Czasami osoby szerzące takie poglądy zostają redaktorami działu
haiku w vortalach poetyckich :o)
A nasza słowiańskość nie jest żadną przeszkodą - po Amerykanach
większość nagród w konkursach haiku organizowanych przez Japończyków
zgarniają obywatele pochodzący z byłych republik jugosłowiańskich.
http://www.haiku-hia.com/cont_en.html
No ale trudno pisać dobre haiku, jeżeli wyznaje się zasady,
wg których większość haiku Mistrzów to wcale nie są haiku.

Pozdrawiam,
Grzegorz