Olimpia

Zastanawiałam się,

jak produkowane są sny

zanim trafią do kosza

z pachnącym świeżością

pieczywem,

chowając się

za puszystymi bułeczkami
otulonymi chrupiącym złotem,

po które sięgałam dłonią

unoszącą się nad falującą

tkaniną,

śnieżnobiałym obrusem

rozlanym po starym drewnianym

stole,

aż po same brzegi

kapiąc gęstym deszczem na podłogę,

formując bajeczne

wodospady

wpływające do jeziora

mieniącego się kolorami

wieloma.

Lazurowe

odbicie nieba w

diamentowym lustrze tafli

przykryło barwy

seledynowych bytów,

podwodnych mchów,

wodorostów,

zarośli

dających schronienie
dzikiej zwierzynie.

Widziałam sarny,

wilki drapieżne,

skrzydlate słowa.

Wszystkie wpatrzone

w wyrastający na polanie

gigantyczny muchomor,

jak ołtarz.

Klękały i modliły się,

do mnie,

gdy na szczycie

czerwonego kapelusza

w kremowe kropki

ze spermy kochanków tysiąca,

ambrozji słodko słonej,

siedziałam na tronie

z króliczych czaszek,

żeber dzików,

w lwiej skórze.

Gęste oliwkowe chmury

zgromadzily się nad koroną

cierniową,

a skinieniem berła,

wielkiej czarnej róży,

kazałam im płakać

z okazji

narodzin wszechświata.

Krucza smoła

rozgrzana gniewem

i żarem egoizmu,

pożądania pierwotnego,

lawiną runęła z niebios,

przyciągając sępy,

wielkie jak słonie,

na ucztę

ostatnią,

otwierając igrzyska

orgiastyczne.

Mięso i krew

rozrzucane wokół

ozdabiały rykoszetem

oblicze moje

nanosząc królewskie szkarłaty

na usta,

piękne karminy

na włosy

rozwiane lubieżnie.

Po nagiej
mlecznej skórze

płynęły strużki

rubinowej emulsji

pieszcząc delikatnie

piersi krągłe,

brzuch płaski,

łono święte.

Owoc zakazany.

Rozkosz wypełniła mnie,

gdy z okrzykiem ekstazy

rozchyliłam uda

dopuszczając do wnętrza

jedną z ośmiornic

Boskich

penetrującą

dwunastoma mackami

rzeźbiąc w glinie
ciała

figurę wygiętą,

jak łuk Erosa,

napinając sprężyście cięciwę

gotową do strzału

konwulsjami

orgazmu,

łzami,

radością,

rozpaczą.

Grzechem.

Porzuciwszy nasycone truchło

bestia ginie

w czeluściach oceanu

wzburzając fale uderzające

o nogi łóżka

dryfującego

jak łódka

tonąca

monotonnie

w rzeczywistości

rozpoczynając dzień

kolejny,
trwający lat cztery.

@Liryk Dziękuję za czytanie i serduszko. Miło bardzo :)

Polubiłam koment kota bo jest zabawny.
Olgo, nie jestem zwolenniczką opisów, ale dobrnęłam do końca, bo obrazy przesuwały się pod dłonią jak w kadrze filmowym i za to dzięki; nie stałam jak wryta a płynęłam. Orgazm w wersji klasycznej, do polubienia. Polecam. I codzienność, która po nim przychodzi, a nie jest już tak ekscytująca... Trzeba ją kompensować wyobraźnią, bo do czegoś ona jest. Całkiem niezłe, chociaż czcionka mi przeszkadza. Pozdrawiam, bb

no niemal horror, chociaż wstęp z puszystym pieczywem zupełnie tego nie zapowiadał. Ale dobrze, mam mocną niechęć do tych dmuchanych, nienaturalnie spreparowanych bułeczek. Klimat wiersza trochę komiksowy, a trochę jak ze starego dość filmu Mad Max, gdzie królową gra tam Tina Turner. Fantazje seksualne za to, jak z "Opętania" Andrzeja Żuławskiego, ze świetną rolą Isabelle Adjani, która uprawia seks właśnie z czymś na kształt ośmiornicy, albo i ósmego pasażera.

Polecam - film stary, ale warto, jeśli lubisz te klimaty.

Pozdrawiam.

Nie do koca chodzio o halucynnogenne buleczki. Raczej zwróciłabym uwagę na pierwsze dwa wersy :) CIeszę się, że Ci się podobało. Dziękuję za czytanie i komentarz :)

@beta_b
Bardzo dziękuję i cieszę się, bo o takie płynięcie mi chodziło :) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
 

Doskonale znam i uwielbiam ten film, genialny obraz psychologiczny!
Dziękuję za wizytę, czytanie i komentarz :)
Pozdrawiam!

inbtrygujaca puenta

W końcu to na Olimpii, co cztery lata, spotykali się najlepsi spośród Hellenów sportowcy :)
Dziękuję za czytanie i serduszko!

Wow!

Bardzo lubię surrealizm i turpizm serwowane w baśniowo-legendarnym sosie :))))    

Tylko ta "ośmiornica" z 12-oma ramionami jakoś mi nie pasi.

Wolałabym tu widzieć mątwę lub wampirzycę (one mają po 10 ramion, z modyfikacjami może nawet więcej).

Aczkolwiek ośmiornica może też być zmutowana, więc tego...

Poza tym - bardzo mi się to wszystko podoba :)))

A co do puenty - przeczytałam zapomniawszy o tytule i dorobiłam sobie myśl,

że Peelka to osoba urodzona 29. lutego i co cztery lata ma takie przygody :))

Pozdrawiam ciepło :)

D.

@Deonix_
Pisząc ten wiersz nie martwiłam się o rzeczywistą budowę biologiczną zwierząt :) Dlatego bez zawachania umieściłam cały las pod wodą, a ośmiornicę wyposażyłam w dwanaście macek/ramion. Zresztą liczba dwanaście nie jest przypadkowa :) Ale cieszę się, że wiersz Ci się spodobał i dziękuję za mile słowa oraz czytanie. Pozdrawiam i miłego dnia!