Poezjoterapia

nawet jeśli rymy kradniesz

spod samiutkiej Częstochowy

odstresujesz się dokładnie

w dal uleci gdzieś ból głowy

czarne myśli jakiś dramat

pierzchną niczym zając polny

partia robra rozegrana

nie zezłości nikt namolny

pozdrawiam

O to chodzi:)

Jestem za :)

Gdy proza życia niewdzięczna

Znów mocno w kość dziś ci dała

Dopieść ją tak jak kobietę

By znów poezją się stała

-----------------------------

Ta sekwencja nie zawsze mi się w życiu udawała, ale  mi się zawsze podobała:). 

Też dobra koncepcja:)

Dobry tekst przypomniał mi scenę

Bo ja wiem Marek. Pisanie potrafi być też zajęciem wybebeszającym flaki na zewnątrz, nieraz bolesnym, ale efekt końcowy potrafi te doznania załagodzić. Czyli, że może jednak jest na Twoje :)))

@Czarek Płatak To tak jak sport, może być męczący i stresujący (całe życie na korcie tenisowym), ale już po grze endorfiny poprawiają nastrój, nawet po porazce:). A sport plus poezja to synergia niesamowita, która pozwala mi z uśmiechem znosić życie w korpoświecie:).  

@Marek.zak1 100%