Spacer po okolicy

Spacer po okolicy

Nie wierzę twoim snom.

Nie ufam marzeniom.

Nie jestem pewna, czy chcę

wypłynąć na powierzchnię;

dobrze mi w objęciach śmierci.

Spróbowałabym wrócić do domu,

ale schwytałeś moje serce w pułapkę dłoni.

Znów zabrakło wspomnień,

muszę znaleźć nowe.

Dlaczego płaczesz, skoro jesteś tak szczęśliwy?

Nie gub łez,

na kolejne trudno będzie zapracować.

Teraz na wszystkim trzeba oszczędzać, nawet na cierpieniu.

Samotność znów spoziera

z piątego kąta;

nie dziwi mnie, że bestia ma twoje oczy.

Mogłabym zostawić cię samego,

ale nie chcę się rewanżować.

Zanim otworzysz kolejne drzwi, zastanów się,

czy się opłaca. Czy warto odmierzać

niespokojne kroki serca,

znalezionego w śmieciach.

Bojąc się samej siebie, chcę towarzyszyć

twoim snom.

Spójrz w lustro,

pierwszy i ostatni raz,

po czym wyjdź na spacer po okolicy,

z którego już nie wrócisz.

Witam -  kolejny ciężki wiersz - masz swój styl

pisania i to chwalę -  ja też mam swój  więc

się tego trzymajmy.

                                                                                             Radosnego dnia ci życzę.