Wrocławski spacer

Oddycham ciężkim miejskim powietrzem
Błądzę w zaułkach dotąd nieznanych
I tak bez celu chodzę po mieście
Mieście nad wszystkie mi ukochanym.

W moim notesie dziwnym przyznacie 
Na jednej stronie wiersz o Wrocławiu
A stronę drugą, mili słuchacze,
Matematyce poświęcam całą

Pamiętam zdjęcia starych kamienic
Co ojciec lwowiak mi pokazywał,
I widzę jak się Wrocław odmienił 
I jak z dniem każdym pięknie odżywa

Ja tu, w tym mieście się urodziłem 
Choć dla rodziców Lwów jest najdroższy,
Ta atmosfera lwowskich kafejek,
Dyskutujący w nich naukowcy.

Jednak historii burzliwe dzieje
Tamtą beztroskę Kresów zniszczyły
I do wyjazdu z rodzinnej ziemi
Z nagła najbliższych moich zmusiły
 

Gdybym miał kiedyś opuścić Wrocław
Chociaż jest tyle miejsc pięknych w świecie, 
Żal by me serce zmroził i troska
Jak mróz kwietniowy jabłoni kwiecie.
 

Tu wszak stawiałem swe kroki pierwsze, 
Na polibudzie studia kończyłem
Tu najpiękniejsze pisałem wiersze
I miłą pierwszy raz zobaczyłem

Gdy już na cyfry patrzeć nie mogę
Ni o Banacha słuchać przestrzeni
Spokoju pragnąc idę nad Odrę 
Lub się zanurzam w parków zieleni.