Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zostawione w lesie


23.

Rekomendowane odpowiedzi

Przejrzał załzawione doliny
oczami po zalewie miastowym.
Huczą drzewa, że bez przyczyny
bo były zielone przed zmrokiem
a spojrzeniem łaknącym światła
nie objął ich, nigdy.

 

Właściwie już nie pamięta
kto był stwórcą blasku na zenicie.
Kto dzień nocą wskrzesza
i błysk pchnął w jego źrenice.

 

Ale świecą mu oczy z czułości
gdy napełnia akweny po kniejach
gorzkimi łzami z przeszłości
a wokół same zwierzęta.

 

Pokochał jak człowiek i zapomniał
o twardej ziemi i dawnej ściółce.
O życiu, co wrasta od środka
aż staje się czarne i smutne.

 

On snuje się w cieniu
choć pewnie jest ci znajomy.
Ma serce znaczone na kamieniu
daleko w lesie, jego imię
Zostawiony.

 

 

 

 

(Edit: Klasycznie spaja mi komentarz z tym okienkiem)

Późno już i zmęczenie dopada ;) Pewnie mógłbym coś zmienić i rozmyślać do rana na tysiąc sposobów, ale chyba nie o to w tym wszystkim chodzi. Ja dobrze się bawiłem, a jeśli kogoś również w jakiś sposób ,,uniesie" ten wiersz (choć trochę smutny), to świetnie (hmm, dziwne słowo, szczególnie że ostatnio je nadużywam ;)). Wesołości!

Edytowane przez Nieznajomy Niewidzialny (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cześć Czarek! Tutaj chodziło też o nadanie tej tajemniczej i niezrozumiałej aury ;) Nie postawiłem w wierszu na logikę, bo o wiele przyjemniej jest mi trochę samemu poszukiwać odpowiedzi za sprawą symboli, a przy tym lepiej to rozumieć :)

Ale wszystko jest zachowane w sferze wieczornych/nocnych myśli, także nawet człowiek jest w stanie wskrzesić dla siebie dzień podczas nocy. Taki ze mnie marzyciel, a co! :D 

Pozdrawiam ;)

Edytowane przez Nieznajomy Niewidzialny (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pewnie to źle interpretuje, ale ja inaczej odczułem ten fragment. Nocne przemyślenia potrafią nadać nowego blasku doświadczeniom uzyskanym w trakcie dnia. Sam proces tych przemyśleń może być wskrzeszaniem dnia. 

 

A Zostawiony może być wyjątkowo czuły na te różne nocne myśli...

 

Tak czy inaczej... Jak zwykle ciekawy wiersz publikujesz NN :) 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję! To też intrygujące, jakby było pisane tajemniczym kodem ;)  Może taka forma wiersza już przemija i nie zachwyca, ale jest to po części jeden z moich ulubionych stylów. Dla mnie to bardzo malownicze i obrazowe, a przy tym zachowuje jakąś swą unikatowość. Choć pewnie tylko ja dostrzegam w tym upchnięcie wielu ,,życiówek" i niezbyt popularnych stwierdzeń, a do tego można taki wiersz czytać duszkiem*(takim i takim :)) 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...