Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Piesek


tomass77

Rekomendowane odpowiedzi

Nie piszcz już piesku 

Położę twe uszka

Swą ciepłą dłonią 

Ukryję w sierści 

Tę noc zaduszną

 

Nie piszcz mi piesku

Ja wiem, że tęsknisz 

Za dawnym życiem 

Wśród gwiazd, gałęzi 

 

No już nie zawódź

Nie unoś głosu 

To nie pomoże 

Już księżyc zasnął 

 

Albo wiesz piesku

Popłaczmy razem 

Nad życia znojem

Radości rajem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za czytanie. Błahy (w naszych oczach) smutek zwierząt skłania do refleksji nad własnym życiem. Człowiek nie wyraża go, tak jak one, bo wstyd, bo kultura hamują w nim to zachowanie. Więc nosi smuteczki w sobie, skrycie i uparcie. Pozdrawiam serdecznie. Tomek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...