Iskra czasu

Iskra czasu

Chodź pójdziemy na  przedpola moren

gdzie śpiew  w listowiu majowym ptaków           

nad zapory lodowcowe  wód

gdzie powraca sitowie

i wymarły dawno bóbr

z siostrą swą smukłą i srebrną

myślałem o rybie

nie umiejąc wypowiedzieć tego

teraz słowem lekkim

oznajmiam tamtą myśl

          -  o rybie w jasnej głębinie

          -  o jej drodze szybkiej i dzieciach

gdzie wodorosty wokół

w zielonym słońcu

w czasie dalekim

i przeszłym/

iskra czasu – to dziś

naucz mnie ziemio śpiewać.

                                                                   1985

Ten użytkownik jest od niedawna, ba.. powiedziałabym, że dopiero co, zawitał tutaj, rejestracja z wczoraj, wobec tego witam.

Fajnie określone, że.. "iskra czasu to dziś"... zgodzę się z tym.  Zastanawia mnie nieco chaotyczny zapis na wejściu...

Dalej nieco lepiej, ale ogólnie, myślę, że do poprawki.  

Pozdrawiam.

@Nata_Kruk Ja również witam, i dziękuję za wpis, dzięki któremu uzyskuję nowe spojrzenie na kompozycję wiersza. Może nowa wena pomoże mi uzyskać lepszy dobór słów.

Powracam do "iskry czasu"

"o nowy kształt czas kulę toczy"

tako mi się składa

--------------------------------------------------

Chodź pójdziemy na  przedpola moren

gdzie śpiew  w listowiu majowym ptaków           

nad zapory lodowcowe  wód

gdzie powraca sitowie

i wymarły dawno bóbr

z siostrą swą smukłą i srebrną

z sosną wydmówką samosiewną