Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

tęsknota za trzęsieniem


keefcio

Rekomendowane odpowiedzi

powiedz

jak to jest uśmiechać się

do losu bo od dawna nie uśmiecham się

do nikogo. objęłam sobą pustą przestrzeń

wokół wieżowce sklepy korony

drzew sięgające pola widzenia

z kanapy obserwuję obrazy które nie są

mi już dane. zaklęłam świat w którym niegdyś

mieszkałam jak u siebie a teraz obce są mi

te oddechy ciężki dotyk wilgoci taniec

małych żuków w środku. dom jest ciepłym

bezpiecznym schronieniem z otwartymi na oścież

ramionami. ale trzęsień ziemi już nie ma. w środku

nic nie drga.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Interesyjący tekst przedstawiajacy, moim zdaniem, stan osamotnionej osby, która nie wyzbyła się jecnak pragnienia towarzystwa. Dobre obrazowanie. To tak w bardzo dużym skrócie. 

Uwagi @Jacek_K godne rozpatrzenia.

Pozdrawiam i do poczytania :)

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...