Ból który wiele nauczył

gdy poczuje że już

że tylko dwa kroki

zapłacze a potem

życiu podziękuje

za drogi kręte - 

świerszcza tęcze

za ból który

wiele nauczył

drzwi niepewnego

zamknięte - rodzinny

dom - chwile łez

szczerych i uśmiechów

gdy poczuje że już

nie ucieknę  - dalej

będę sobą - się 

nie zlęknę

@Waldemar_Talar_Talar Szkoda, że uczymy się w bólu. Jednak nie wszyscy. Nie byłoby tylu wojen gdybyśmy się uczyli z bólu innych. Nie tylko ze swojego. Jednak ludzie zapominają, czego się nauczyli. Ostatnio nie mówi się w mediach o niczym innym jak o III wojnie światowej. Jakby za mało było już cierpień niewinnych ludzi, którzy kochają życie i pragną życia w pokoju. Smutne to. Uważam więc, ze nauka z bólu do niczego dobrego nie prowadzi. Lepiej byłoby gdybyśmy uczyli się z miłości. Morze nie byłoby wtedy bólu.

Witam serdecznie - ciekawe to co napisałaś  -  dziękuje ze ten komentarz.

Jednak mimo wszystko ból coś nas uczy.

I oczywiste jest żeby nie uczył no ale życie to życie.

                                                                                            Życzę miłego wieczoru.

Wzruszająca i budujaca treść jest tego wiersza.., a szczególnie ostatnia wypowiedź do mnie trafiła i poruszyła mnie do głębi: "nie ucieknę - dalej będę sobą". Tak, to chyba nie sama śmierć pozbawia nas tożsamości, ale ten niszczący naszą godność i duchowość lęk przed nią... Mam wrażenie, że sa one nieśmiertelne, jeśli "przeżyją" śmierć. Dobrze zrobił mi Twój wiersz, Waldemarze, - dziekuję :)

Witam serdecznie -  cieszy mnie że moje wiersze cię

zatrzymują że tak pięknie je komentujesz.

Jestem bardzo wdzięczny  za nie .

Duży uśmiech przesyłam na niedzielny dzień i pozdrowienia.