Lento

W ciszy sennej powstało

tak pięknie skrojone;

na miarę wyobraźni

tego, co urojone.

Przeglądam karty,

setki scenariuszy.

Wybieram tę

co serca kruszy.

Tak pływam i odchodzę,

w rytm tętna maluję,

za światłem wodzę;

ciemność się buntuje,

a gdy śpię,

Ona znów coś knuje.

Choć boję się wciąż idę

Lento!

Ananke poprowadź

Przybądź, Teraz!

Puento!

Nie możesz kruszyć.

Skamieniałe żywcem,

pozostaje nieczyste.

Dopadła mnie albo chwilowa ślepota albo może jakiś zalążek dysleksji. Dzięki za uwagę :)