Jako tako

Bardzo lubię rymy, dlatego też ich tak dużo :) ale rozumiem że nie każdemu to przypadnie do gustu.

Dziękuje za poświęcenie chwili na przeczytanie mojego wiersza.

A co do niego, to jest mi bardzo bliski i mocno osobisty, to po prostu mój stan od wielu lat.

Cieszę się że ten stan ujęłam w słowa które satysfakcjonują mnie, dzięki temu odkrywam nowe stany, nowe uczucia.

Wiersze są dla mnie tak jakby terapią, jeśli umiem coś opisać to czuję się więcej sobą i zaczynam rozumieć siebie.

Tak, wiem również że nie piszę jakoś poprawnie gramatycznie, tylko bardziej jak mi się widzi (czasami można to dojrzeć, co inni interpretują jako błąd to dla mnie jest często idealnym ułożeniem)

Może to źle może dobrze, tak czy inaczej nie chodzi mi o bycie sławną tylko o jakieś ujawnienie siebie.. :) 

Przyznanie się do siebie, do tego kim się czuję i jak się czuję jest naprawdę ciężkie dla mnie, dzięki wierszom czuję się prawdziwa.

Ucieszy mnie również każda wasza interpretacja!

Jak interpretujesz ten wiersz?

Jeśli jednak dbacie mocno o gramatykę, to gdzie Twoim zdaniem jest jakaś niespójność, coś nie tak?

dziś znów czuję się jako tako, czy także się czasem tak czujecie? a może często?

moja interpretacja tego stanu to proste słowa, "jesteś ale Cię nie ma"

Tak jakby przeżywasz, pół świadomie wszystko... 

"Jako tako"

Gdy stan aktualny jest jakiś,

to jest jako taki -

bezgłośnie śpiewają ptaki.

W odczuciu połowicznym życie płynie,

stan jako taki -

smakują i nie, wszystkie smaki.

Wzrok wędruje donikąd i znikąd,

w stanie jako takim

gdzie czas jest nijaki.

Półpełną pustkę wypełniają braki,

na łące polnej szare rosną maki,

w stanie jako takim.

Daria A.

@luxaeterna Ja to rozumiem jako "we mgle zrozumienia". Pozdrawiam serdecznie.

Rozumiem wiersz. W zasadzie nie dokładałbym niczego ale jedno trzeba, moim zdaniem, poprawić:

Półpełny piszemy łącznie. :-)

Poza tym czuję tutaj wyczucie smaku i głębię oraz emocje, a to w poezji bardzo ważne.

Znam taki stan z okresu przyjmowania wysoko dozowanych środków antydepresyjnych i również w innych stanach częściowej "wewnętrznej blokady" - najczęściej jakimś lękiem, jakąś obawą... A więc rozumiem Cię :) A co do wiersza, to jest na tyle krótki, a wersy na tyle długie, że pasuje mi ta ilość jednakowych rymów. Jednak zmieniłabym jego kompozycje optyczną, żeby uwypuklic najwazniejsze wypowiedzi, na przykład tak:

"Jako tako"

Gdy stan aktualny jest jakiś,

to jest jako taki -

bezgłośnie śpiewają ptaki.

W odczuciu połowicznym życie płynie,

stan jako taki -

smakują i nie wszystkie smaki.

Wzrok wędruje donikąd i znikąd,

w stanie jako takim

gdzie czas jest nijaki.

Półpełną pustkę wypełniają braki,

na łące polnej szare rosną maki,

w stanie jako takim.

Pozdrawiam :)

Hmm, fakt, to jest ważny dla mnie wiersz. Myślę że to nie znaczy że nie można go poddać ostrzejrzej krytyce, oby kulturalnej ;). Chciałam tylko podkreślić pewnie że łączy mnie z tym wierszem więcej niż literki.  Jestem dość mocno doświadczona, krytykę już biorę jako tylko dodatek do życia a nie centrum. Tzn. nie wiem czy akurat Pan chciał skrytykować, tak tylko się domyślam, że np. Jak ktoś napisze coś innego, niezgodnego z moją myślą, czy interpretacje totalnie bardzo różniącą się od mojej to że ja się tym przejme, że moje patrzenie na ten wiersz ulegnie zmianie dając mi niezadowolenie, czy zmuszając do rozmyślań czy nawet poczucia winy. Otóż nie, jest to serio okej bo bardzo akceptuje opinie innych, nawet jak są odmienne. Nie zmieniam poglądów poprzez to jak inni patrzą, komentują to co robię. :D choć jestem bardzo wrażliwa to umiem to dość efektywnie filtrować. Nie chcę naciskać oczywiście, ale ciekawi mnie to w jakim sensie "z tych powodów nie sposób skomentować wiersza"?. Nie czepiam się, ale interesuje mnie ta funkcja. W jakim sensie została użyta. 

Dziękuję za poprawkę, faktycznie zagapiłam się :), nie ukrywam miło też czytać te słowa, mam nadzieję rozwijać te głębię i emocje dalej

 Eh, leki akurat u mnie pogłębiają stan w dziwne strony, bardzo złe strony. To nie temat na to akurat. To prawda, jest we mnie dużo blokad jeszcze. Z wieloma nie umiem sobie poradzić ale nie od razu Rzym zbudowano. Dziękuję za tę poprawkę, bo uważam że jest dobra, gdyż czyta się to o wiele lepiej. Mam mieszane uczucia gdy ktoś mówi że mnie zrozumiał, bo to by znaczyło że też takie okropne stany ten ktoś miał/ma a nikomu ich nie życzę! Z drugiej strony jest to takie jednoczące uczucie, że ktoś "już wie" "nie jesteś sama". Przy okazji też te słowa dają nadzieję, na to że można z tego wyjść gdy widzę że dana osoba sobie radzi na tym padole :D

Jak dla mnie interesujący wiersz, bez zastrzeżeń. 

Przez opis na wstępie spodziewałam się błędów, ale ich tu nie dostrzegam

Wiersz jest pełen oksymoronów, antytez, sprzeczności, ale to dobrze, bo właśnie tutaj są one potrzebne do oddania nastroju. Jest tu też sporo ciekawych metafor i innych środków ekspresji. Podoba mi się

I miło mi pozdrowić Imienniczkę  

D. 

@Deonix_ dziękuję, miło mi i również pozdrawiam! 

@luxaeterna Zaskakująco wprost, dla mnie dzisiaj ten wiersz. Nie powiem, że czuję taki stan, bo raczej przeczuwam go, u bardzo bliskiej mi osoby (niestety, raczej nie dowiem się już, czy słusznie). Deonix_ wspomniała o sprzecznościach - też uważam, że tu są na miejscu (rezygnacja i cichy bunt jednocześnie np.). Nie mam kompetencji do wypowiadania się o wierszu formalnie, ale jest dla mnie (i treść i sposób w jaki ją przekazałaś) po prostu. Pozdrawiam :)