Hulejnoga

Co rok jeździłem latem do Krynicy Morskiej.

Uwielbiałem klimat tej miejscowości swojskiej.

Nazwę „Relaks” miał mój ulubiony ośrodek.

Mógłbym tam normalnie wykopać sobie dołek.

W tym roku wziąłem hulejnogę elektryczną.

Jak zwykle poznałem gromadę bajtli liczną.

Wszyscy hulejnogi mi bardzo zazdrościli.

Gdy jeździłem wokół placu – za mną gonili.

Co tydzień odbywał się festyn rodzinny.

Były gry, zabawy oraz ogródek piwny.

Maj rodzice nie chcieli jednak brać udziału.

Przychodziły do nich informacje z oddziału.

Wobec tego bawiłem się grillem znudzony.

Z ogniem byłem już od dawna zaprzyjaźniony.

Jakaś baba zabrała mi jednak pogrzebacz.

„Bo się poparzysz!” rzekła, gdy chciałem go wyrwać.

Głupia cipa nie wie, że na wsi w piecu palę.

Na ognisku upiekłbym wursztów całą halę.

Wróciłem więc na plac, by jeździć hulejnogą.

Na miejscu spotkałem kolegę z miną błogą.

Powiedział mi, że mógłbym szybciej na niej jeździć.

Na początku nie chciałem wcale mu uwierzyć.

Zabrał hulejnogę i pobiegł do pokoju.

Wbiegłem za nim po schodach. Nie ufałem gnoju.

Na górze był jego starszy brat – programista.

Wszędzie z laptokiem siedział ten antymarksista.

Ponoć zarabiał dwieście tysięcy miesięcznie.

Nie wiedzieć czemu z rodzicami bywał wiecznie.

Grubas, od laptoka oczu nie odrywając,

Podłączył doń hulejnogę i ją hakując,

Zniósł z niej limit dwudziestu pięciu kilometrów.

Linijki kodu mignęły zza jego swetru.

Wnet straciłem gwarancję i ubezpieczenie,

Ale nie to było najgorszym wydarzeniem.

Miałem przeto moją siostrzyczkę przypilnować.

Zmartwiony na plac zabaw zacząłem drałować.

W krótkiej sukieneczce na zjeżdżalni siadała.

Sęk w tym, że ta zjeżdżalnia w pełnym słońcu stała.

Dało się we znaki globalne ocieplenie.

Kto zaprzeczy – ten w mordę dostanie ode mnie.

Dziewczynka, podczas gdy z urządzenia zjeżdżała,

Równocześnie rozpaczliwie głośno krzyczała.

Trzymając się za pupę, wpadła mi w ramiona.

Metalowa zjeżdżalnia była rozpalona.

Czy na pewno nikt nie patrzy, się upewniłem

I sukienkę siostrzyczki w górę podwinąłem.

Skóra z tyłka i ud zaczęła już odchodzić.

Szkoda, że nie mogliśmy w zimnej wodzie brodzić.

Wziąłem ją na ręce, do pokoju zaniosłem.

Matka wściekła się. Nazwała mnie głupim osłem.

Ojciec zapowiedział pozew i karę dla mnie,

Lecz tym razem nie planował sprawić mi lanie…

Wieczorem, gdy skończył czytać Gazetę Polską,

Wszystkie rzeczy z dużego stolika uprzątnął.

Wziął świeczkę i wstawił do kubka na kuchence.

Matka razem z siostrą trzymały mnie za ręce,

A ja, nagi od pasa w dół, ległem na stole.

„Za pińcet plus kupiliśmy ci hulejnogę,

A ty szwestrą nie umisz się zaopiekować?”

Ojciec wziął kubek, aby woskiem mnie polewać.

Poczułem parzący ból ud oraz pośladków.

Darłem się, aż do drzwi pukała para dziadków.

A czy oni mieli do tej kary obiekcje?

Nie wiem, ale u ojca dostrzegłem erekcję…

Jeżeli już - to hulajnoga, a nie hulejnoga ..

 to niewiele zmienia :)

Zgadzam się z Tobą, chociaż nie przeczytałem więcej niż 5 wersów .. proponuję tytuł - hulej .. hulej .. hu .. lejwoda ..

Ja już nie czytam. Zajrzałem tylko, żeby sprawdzić co ludzie napisali, to mi wystarczy.

Bay

Może Tworki to lepsze miejsce.

Ale nic nie sugeruję , takie skojarzenie po przeczytaniu Twojego "wiersz".

Pozdrawiam

P.S

Niech wena Cię złapie

i spróbuj  inaczej

bo to co dziś piszesz

do szamba zaliczę

O kurczę, myślałem że to jakiś portal dla tekstów specjalnej troski, a potem zgooglowałem ;)

Czujna odpowiedź.

Czyli potrafisz.

Pozdrawiam