Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wrażliwość


Gość

Rekomendowane odpowiedzi

"ale ona Cię szuka... Wrażliwość" 

 

Wrażliwość to nadmiar smutku.

To, gdy widzisz pociąg

Nie słyszysz kół stukotu,

Lecz czujesz zapach celu bez celu.

 

I kamień to,

I puch lekki,

I wrażenie samotni.

A może jest nas wielu?

 

I wieczór

Nie brzmi tak do końca ciemnością.

Jest w powietrzu kurz tęsknoty,

Strach przed nocą.

 

I gdy milczysz

W głowie dialogi prowadzisz.

Czasem myślisz, że

Wariat w życiu sobie poradzi.

 

Szaleństwo,

Ach w szaleństwie,

Utopii skryć się całkowicie.

W wrażliwości potopie.

 

Później znowu,

Kiedy życie zapuka,

Kamień ciągniesz,

Ale ona Cię szuka.

 

Wrażliwość...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Zastanowił mnie Twój wiersz, Twoje głebokie spjrzenie na wrażliwość i odczuwanie jej... Sama jestem (nad)wrażliwa i odnajduje się w nim. Jednak jego treśc prowadzi jakby w przepaść, każe  odbierać wrażliwość jako pułapkę beż wyjścia, z czym się nie zgadzam.

 

Dla mnie jest ona tym, co pozwala mi pozostać wewnętrznei (też) dzieckiem, i co też pochwalam. I to wewnętrzne dziecko szuka wyższej siły, wyższego porządku którym może podać rękę. Jęsli to czyni, w tym tak uzyskanym poczuciu bezpieczeństwa, jego wrażliwośc jest dla mnie tylko pieknem, nawet, jesli chłonie rzeczy smutne i niepokojące. Uczę się tego.

 

Dziekuję Ci za ten wiersz i pozdrawiam :)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...