Lato

No nie wyszłaś z wprawy, Bożenko,

serdeczności i pozdrowienia :)

Witaj Bożenko - dawno cię temu widziałem.

Podoba mi się owe lato jest słodkie.

                                                                                               Uśmiechu życzę.

Na jak dlugo wracasz? :)

Dziękuję Alu :)

Pozdrawiam cieplutko :)

Witaj Waldku, cieszę się, że podoba Ci się to  lato, a z drugiej strony... to ciepło i te "dziestki" , czy komuś mogą się nie podobać ? 

My je co najwyżej możemy powspominać :)

Dziękuję i pozdrawiam słonecznie :)

Czyżbyś miał mnie już dość ? :)

A tak serio, to jestem tu cały czas tylko rzadko pisałam :)

Pozdrawiam :)

Podoba się bardzo - intymne wyznania doskonały finał.

ja jak zwykle widzę po swojemu (pewno zboczenie - wybacz)- wolno mi

jeśli coś się spodoba wykorzystaj.

Lato wybucha nagle i niespodziewanie.

Rzadko zauważamy, że odchodząc wiosna

przebiera seledyny w dojrzalsze ubranie,

lecz jest ciągle zielona i mało dorosła.

Początkowo nieśmiało powie: starsze jestem,

sporo się nauczyłem, życia się nie boję

a jesieni rozkaże przyjdź później i gestem

kciuk ku górze kierując, prze do przodu - po swoje!

Lato nigdy nie się boi nocy zziębniętych.

Duszę rozpiera pewność: jakoś się ułoży.

Przeciwności - nie straszne. Optymizmu pędy

zaczynają ścieżki gładzić i sukcesy mnożyć

Nie jest łatwo dojrzewać i młodość zachować,

chociaż można próbować zasuszyć ją w duszy.

Babie lato przychodząc próbuje czarować;

że się jeszcze nie kończy, że jeszcze coś kusi.

Pozdrawiam

Bardzo dziękuję  i za wierszowany komentarz też.

Na pewno przyjrzę się Twojej wersji bardzo uważnie i zobaczę czy i co wykorzystać :)

Pozdrawiam :)

P.S.

Poprawiłam odrobinę :

Początkowo nieśmiało powie - starsze jestem

sporo się nauczyłem, życia się nie boję,

jesień odkłada na później i pewności gestem

kciuk kierując ku górze prze do przodu - po swoje !

Dziękuję :)

Widać że jesteś pogodną kobietą, pozdrawiam

Taką mam naturę :)

Dziękuję i pozdrawiam :)

Witaj Bożenko

Rzadko ostatnio tutaj bywałem i cieszę się, że udało mi się trafić na Twój wiersz.

Hm, u mnie lato już dość dawno zmieniło się w jesień, ale w duszy gdzieś się tam jeszcze kołacze, stąd Twój wiersz czytałem z dużym zainteresowaniem, zwłaszcza, że w tej mojej  jesieni pisanie jakoś mi nie idzie.

Pozdrawiam serdecznie

AD

Niech trwa jak najdłużej, topi neurastenię :)

Mijają bezpowrotnie, ale póki wciąż są, warto żyć :)

Banał, wiem, ale mam ostatnio okrutny niż intelektualny - jakie lato, taki klimat ;)

Świetny wiersz, dlatego zasłużył na "duże" serducho, serdecznie pozdrawiam.

jan_ko

Pięknie. Rozmarzyłem się...

I jaka cudowna pointa. :-)

Witaj Andrzeju :)

Myślę, że znakomita większość tych w słusznym wieku gdzieś w głębi duszy  ma zasuszone lato i oby tak trwało jak najdłużej. A Ty pozaglądaj tutaj częściej to i  ochoty do pisania nabierzesz. Czasem wystarczy impuls :)

Dziękuję za zainteresowanie :)

Pozdrawiam ciepło :)

Z interpunkcją zawsze byłam na bakier i chyba nic tego już nie zmieni, dlatego dziękuję za wszelkie uwagi.

Cieszę się, ze się podobało :)

Pozdrawiam ciepło :)

Gdybym była Dżinem powiedziałabym: mówisz i masz :)

Dziękuję i pozdrawiam  :)

Wielkie dzięki Jan_ko za duże serducho i świetny wiersz :)

Niże mają to do siebie, że ustępują kiedy pojawia się słonko wiec życzę Ci tego słonka jak najwięcej :)

Pozdrawiam cieplutko :)

Dziękuję bardzo :)