Czasem myśl wygina

linię pleców

i ust

w dół

i malejesz

zamiast być większym i większym

stojąc na ziemi

sięgać

chmur

Druga wersja:

Czasem myśl wygina

linię pleców

i ust

w dół

i malejesz

zamiast rosnąć, by kiedyś

stojąc na ziemi

sięgnąć

chmur

.

oryginalny tytuł, i potem trzy wersy w dół też niesamowite

natomiast "zamiast być większym i większym" nieco mi trąci dydaktyzmem (tak, wiem :) sama często pouczam ;))

czytam dla siebie tak:

-----------------------------------------------------

Czasem myśl wygina

linię pleców

i ust

w dół

malejesz

stojąc na ziemi

zamiast po prostu

sięgać chmur

--------------------------------------------------------

ale to oczywiście bez napinania na zmiany autorskie :) bo trochę zmienia się sens

pozdrowienia

Witam jest zgrabnie i ciekawie Duszko.

                                                                                   Spokojnej nocy życzę.

Dziekuję Ci, Iwono, za bardzo inetersujący i życzliwy komentarz! Twoja wersja podoba mi się, jednak właśnie na tym pouczającym, a nawet karcącym, silnym sformułowaniu bardzo mi zależy, bo ma jakby obudzić, pomóc odepchnąć "pomniejszające myśli". Ta wypowiedź to rdzeń tego wiersza. W pewnych sytucjach trzeba zostać (nawet surowo i nawet wierszem) pouczonym, tak uważam.

Serdecznie Cię pozdrawiam :)

.

Cieszę się, że tak to odczwasz, Waldemarze :) Dziękuję i miłego dnia :)

@Silver @iwonaroma @beta_b @Maja Cyman dziekuję Wam za odwiedziny i pozostawione serduszka - bardzo mnie ucieszyły! :) :) :) :)

Moim zdaniem tytuł nie zachęca do zajrzenia dalej.  

Myślę, że lepiej byłoby poprzestać na - czasem myśl... i już jest  ciekawiej, a w każdym razie impuls do zajrzenia dalej.

"Wygina" - no cóż, wyraz jak wyraz ale na piedestale tytułu...?

Po czym kontynuować:

wygina linię pleców

i ust...

Tutaj nie razi swoją pospolitością, przecież to ma być poezja :) i  jest jak najbardziej na swoim miejscu :)

Pozdrawiam.

Tytuł przyciąga to fakt. Jest fajny pomysł na wiersz, ale coś bym tu dopracowała albo rozbudowała. Propozycja Iwony, jak dla mnie, jest niezła.

Również tytuł - tak jak pisze Bożena można by skrócić, nawet do samego czasem.

Jeszcze wróciłam :) Ja bym wyrzuciła wers -  być większym i większym -  dla mnie jest to niepotrzebne dopowiedzenie. Dalsza część jasno określa jakie są wyobrażenia autorki. Ktoś kto sięga chmur jest wielki :)

Pozdrawiam

Witaj, Bożeno :) Dziękuję Ci za Twoje uwagi i sugestie. Przemyślałam je, lecz są niezgodne z moim własnym odczuciem co do tytułu i wyszczególnionego przez Ciebie słowa. Wiesz, ja chyba nie potrafię żadnego słowa nazwać "pospolitym" i wykluczyc go z moich wierszy. Z reguły pisze też prosto, to mój styl, który sam z siebie powoli się rozwinął.  Pozdrawiam Cię i miłego dnia :)

Witaj, Annie :) Trafiłaś w to, co sama ostatnio zauważyłam -  że moje wiersze są jakby "poezją niedokończoną" i mogą powodować wrażnie niedosytu... Jednak, gdy probuję je, tak jak zaproponowałaś, dopracować czy rozbudować, nie udaje mi się to, wychodzi sztucznie i na siłę,. Więc postanowiłam skapitulować, i pisac dalej, tak jak potrafię. Pisze, dopóki moje pisanie jest żywe, autentyczne, a gdy tak juz nie jest - przestaję. Mam nadzieje, że "resztę" zrobi juz czytelnik sam, jesli się na to otworzy. To jego wybór.

A "większy i większy" jest dla mnie ważne, bo obrazuje proces (przeciwny do "malenia") , który to dopiero może doprowadzic do "dosiegnięcia chmur". Ten proces to dla mnie (duchowy) sens ludzkiego życia.

Rozpisałam się, ale te tematy mnie ostatnio poruszają.

Dziekuję Ci za poświęconą uwage i impulsy :) Pozdrawiam.

Ani słowa nie było o wykluczeniu słowa "wygina" a tylko o przesunięciu na właściwe miejsce,  bo w tytule użyte nie zachęca do dalszego czytania.

Wygina linię pleców i ust -  ma jak najbardziej sens i pasuje jak ulał. 

I słusznie, ja też tak uważam i nie tylko ja, że zacytuję @bronmus45 

prawdziwym twórcą jest ten 
który skomplikowane obrazy
potrafi opisywać
jak najprostszym językiem
zrozumiałym dla wszystkich

No cóż.. o gustach się nie dyskutuje, jak to często kwitują próbę pomocy współpisujący :)

Ja też nie będę :)

Pozdrawiam :)

I, choć w tytule, w tym sensie zostało uzyte, czyli dotyczące (też) następującej po nim treści - pleców i ust, Bożeno. Pisałam o "wykluczaniu", bo nazawalaś to słowo włączone w tytuł  "pospolitym"  i jakby nie pasującym do poezji i nie mającym sensu. Dla mnie nie jest ono pospolite, ani w tytule, ani w samej treści. To miałam na mysli.

Dziekuję Ci za odpowiedź, i cieszę sie, że "proste pisanie" i dla Ciebie może być poezją. :)

Dla zainteresowanych - poruszona impulsami  dotychczasowych komentarzy dodałam drugą, nieco zmieniona wersję. Wprowadziłam do niej dla wiekszej jasności treści "rosnąć i rosnąć" (zamiast "być większym i większym") i "sięgnąć" (zamiast "sięgać"). Miło byłoby, gdyby ktoś się do niej odniósł :)

Dziękuję, Ci, Pi_, za Twój komentarz - pomogłas mi nim i sprawiłaś ulgę. Jest otwarty i odpowiada na moje juz trochę dręczące mnie pytania. I zgadzam sie z nim :) Może tylko nie z dopisaniem kilku zwrotek, bo po prostu tego nie potrafię, ale wierzę, że Ty. :))

@Marlett Cieszę sie, że zajrzałaś, a serduszko podzielę sprawiedliwie między obydwie wersje :) Pozdrawiam.