Jak oceany

Oczy jak oceany, a w nich magia lata
ciepłymi strumieniami sznuruje błękity,
turkusowe koronki w kokardy zaplata
widok nieokiełznany, głębią niespożyty.

Oczy jak krajobrazy zasypane śniegiem
białym lekko zszarzałym czekającym wiosny,
która łzami popłynie gdzieś prosto do ciebie
i kwiatami zakwitnie, spojrzeniem radosnym.

Oczy jak baldachimy bezchmurnej przestrzeni
wrześniowej melancholii zadumanych myśli,
gdzieniegdzie postrzępionej bladej chryzantemy
w tańczących z wiatrem liściach złotą jesień wyśni.

Oczy jasnozielone z domieszką błękitu,
albo czarne, brązowe, piwne wodospady,
jeziora falujące co w was jest ukryte,
że nazywane jesteście duszy zwierciadłami?

 MG 

Daj mi trochę Twojego spokoju

wlej mi do oczu trochę jasności

niech nie boli spojrzenie wieczoru

smutek lustra w mojej obcości

Oceany potoki, wodospady i przebi-śniegi. Jak na pojedynczą lekturę dużo wody ale chyba źródlana :) 

" a jeśli kiedyś tam się spotkamy

  będę patrzeć ci w oczy

  jak w dwa oceany

  w pomruku milczące

 wiatrem..."

i niech smutek w mych oczach nie gości

tak lepiej wybrzmiewa

:))

Wody nigdy nie za dużo, tym bardziej źródlanej i w upały.

Dziękuję i pozdrawiam:)

doczekać już się nie mogę

przyjdź

spójrz

bo serce rozdarte

:))

Tak to już bardziej Ty :)

@Robert/Anthony@Nieznajomy Niewidzialny@Alicja_Wysocka@Magdalena

dziękuję:))

pozdrawiam

Pewnie masz rację:)))

Mam :)

@bajaga1 bardzo dziękuję:))