Delikatnie, proszę

Delikatnie niech znikną

noce wielkich przemyśleń

w których idziesz donikąd

może w końcu zamilknie

szept ponury, szept w nicość.

Żegnać znajome tak słowa

dźwięczne jak dzwony

jak trzepot odlatujących ptaków

w słońcu każdej nocy, samotny.

Żegnać małym lub wielkim

i nie przejmować się, zostawić

w sferze przypadku, bo cierpi

w wiecznym braku

bo wiecznie pomiędzy.

"Samotność to taka straszna trwoga"

Albo Samotnoc :p 

To też. Nocne przemyślenia potrafią namieszać w głowie. Miałem kiedyś rok bezsenności. W trakcie, której usypiałem nad ranem na maksimum 2h. Można się do solidnej depresji doprowadzić.

Czasami mam tylko wrażenie, że nie mam właściwie dnia bez stanów depresyjnych i o zgrozo nadchodzą ważne decyzje życiowe ;p

to bardzo przykre. Ja mam na przemian z hipomaniami (chociaż więcej supdepresji). Chyba tylko te stany euforii utrzymują mnie przy życiu. Warto na nie poczekać.

Potrzebuję jakiejś przerwy zamiast ciągle rozmyślać.

Tak. Czasami jak nie można spać lepiej zapchać umysł książką/filmem lub muzyką zamiast się zadręczać. :)

Cześć NN. To mnie zadziwiło, a wiesz dlaczego? Już tłumaczę;

szept jest delikatny, szepczemy, gdy nie chcemy kogoś obudzić, kiedy nie chcemy, aby nas słyszano, kiedy się boimy itp. 

Ten wiersz to chowanie się, żegnanie, samotność. 

Tu opuszczenie i to b. bolesne, hm. Dalej opowiem Ci jutro, a raczej dzisiaj. Ta część o cierpieniu b. boli. J. 

Trudny moment :/ Niektórzy powiedzą, że wakacje ale ja nie mam jeszcze tego zachwytu tym wszystkim.