I kocham do dziś

Zawsze kochałem cię, kocham cię do dziś.
Poznałem co to radość myślałem, że mam cel.
To co dobre mnie wybrało,
Myśli moje: jakże cudownie się stało.
Czemu nie mogłem sobie z tym poradzić,
Czemu musiałem być tym co sam siebie musiał zdradzić.
To co zostało za tobą moim życia batem,
Tylko ja i cichy szept który jest moim bratem.
 

Zawsze kochałam cię i kocham do dziś.
Walczyłeś dla mnie i czystego światła,
Chciałeś tylko uleczyć rany zgniłego świata.
Wiem, że całym sobą chciałeś to co ważne ocalić,
Jednak gniew zdołał cię obalić.
Zawsze kochałam cię i kochać zamierzam,
Moje serce tylko tobie powierzam.
Patrzę jak wyciągasz dłonie,
Patrzę jak twój wzrok w mroku tonie.
Teraz cierpisz katusze,
Proszę zwróć mi naszą wspólną duszę.
 

Zawsze kochałem cię i kocham do dziś.
Mój duch hermetycznie zamknięty,
Powłoka tylko - jestem przeklęty.
Uwolnij mnie krzyczał prawdziwy wróg mój,
Chodź do mnie, liczy się tylko podbój.
Słyszę głosy, to mnie kontroluje,
Coraz mniej twego nuta mi wtóruje.
Zawsze kochałem cię, ale zrobiłem to co musiałem.
Wiedziałaś, że musiałem rozpalić piekło w niebie,
Wtedy sięgając wzrokiem potrzebowałem tak naprawdę tylko ciebie.
 

Zawsze kochałam cię i kocham do dziś,
Czemu nie zrobiłam tego to co trzeba?
Czemu nie ruszyłam szlakiem w środek płonącego nieba?
Rzuciłeś się w dzikie ostępy chaosu,
Nie mogłam znieść takiego losu.
Nigdy nie zrozumiem siebie, wystarczyło ująć twoją rękę,
Teraz tak i ty, tak i ja cierpimy mękę.
Twa złość objęła moje złamane serce,
W roli byłam uwolnić cię w wiecznej udręce,
Nie bacząc na innych reakcje czy zdumienia,
Poświęcę się by przywrócić nasze marzenia.
 

Przepraszam, zawsze kochałem cię.
Przepraszam, zawsze kochałam cię.
 

Przepraszam, że kocham cię do dziś.
Przepraszam, że kocham cię do dziś.
 

Ruszyłam do samej otchłani,
Obiecuję, że będę tą co cię ocali.
 

Spuść wzrok i odejdź póki możesz,
Jestem już widmem, z pamięci mnie wymażesz.
 

Zawsze kochałam cię i kocham do dziś.
Zawsze kochałem cię i kocham do dziś.