Gdy zdrowie nie to

ŻONA - doskonałość, chociaż już nie młoda,

wciąż wszystko ogarnia, co potrzeba poda,

co rano zapyta jak się dzisiaj czuję,

pogłaska, uśmiechnie, coś tam ugotuje,

gdyby jej nie było - cóż, prawda to szczera, 

mniej byłbym zadbany i głodem przymierał :(

Ech, żebro Adama - świetny pomysł Boży,

że nam z tego żebra kobietę utworzył.:)))

Witaj -   dużo wody opłynęło  gdy cię słyszałem -  wiersz mi się

podoba -  sami byśmy  nie sobą byli to fakt.

Dobrze że zauważasz ten stan.

                                                                                                                            Pozd.  

Dzięki Waldemarze za wizytę.

Cóż, mało tu bywam, bo prawie nic nie piszę, niestety mam w tej chwili na głowie poważniejsze sprawy niż pisanie wierszy.

A poza tym, czytając zamieszczane tu wiersze dochodzę do wniosku, że z tym co piszę, czy raczej co i jak pisałem coraz mniej tu pasuję.

Cóż tempora mutantur, a my nie zawsze mutamus in ilis.

Pozdrawiam serdecznie

AD

AnDante, miły, sympatyczny wiersz. Żony są fajne:)) Pozdrawiam i życzę zdrowia - Justyna. :))

Szczera prawda - żony są fajne i jakże potrzebne. :)

Dzięki Justyno za pozdrowienia i wzajemnie :)))

:))