Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Poszedłeś dalej


duszka

Rekomendowane odpowiedzi

Witaj Duszko, wiersz o przemijaniu, a zarazem o stałości.

 

Tytuł - odejście - wersy:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Stałość, choć wiemy, iż przemijająca. 

 

Tu się zatrzymałam na dłużej:

 

Tu przypływ. 

 

Ostatnie wersy:

 

Taaak, być może nowe, na pewno? Życie, mimo iż "Poszedłeś dalej" 

 

Wiesz, znam taką historię - prawdziwą historię. 

 

Było sobie małżeństwo z dwójką dzieci. Pewnego dnia  mąż zmarł, a zbliżała się komunia Jego córeczki. Matka spytała swego ojca:

Jak ta Ania pójdzie do komunii? Starszy człowiek rzekł: Normalnie, w białej sukience. 

 

J. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To ciekawe... W odniesienu do dotychczasowego (sposobu) zycia pasowałoby rzczywiście "jeszcze", bo ten sposób wygasa, ale w odniesieniu do nowego, kiełkującego (sposobu) życia - pasuje "już" i ja pisząc własnie to drugie w sobie czułam.

 

Dziekuję Ci za czytanie i ten "inspirujący impuls" :) Pozdrawiam

Edytowane przez duszka (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"lecz stokrotki zostały, białe

gołębie

 

a łez

jest więcej

 

i ciszy

we mnie

 

a w niej życie

się czai."

ze słowem: jeszcze

a wygląda na: już"

 

 

 

Jestem zboczona, nie bierz tego do siebie, cześć

Edytowane przez Magdalena (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...