Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Ta cisza


duszka

Rekomendowane odpowiedzi

Pięknie się to wszystko ze sobą łączy. Słowa płyną jedno po drugim przy zachowaniu sensu i tematu dla nich wspólnego.

No i ten zabieg z pozornym kontrastem słów, to wyszło genialnie :-)

 

Bardzo dobry utwór.

Pozdrawiam!

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj Duszko. Przedstawiłaś inny świat bez dźwięków, tak pewnie wygląda świat ludzi niesłyszących. Dość trudny wiersz, wg mnie, oczywiście. 

 

Koniec - przypomina mi świat zwierząt, samice rodzą w milczeniu, by ich wrogowie nie zaatakowali nowo narodzonych dzieci. J. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ciekawe i zaskakujące dla mnie skojarzenie, Justyno! Ostatnie wersy w moim zamierzeniu mają wyjaśnić, o jakiej ciszy piszę - o takiej, która zapada, gdy  coś w życiu się nieodwołanie kończy. Taka ciszę właśnie teraz przeżywam. Ona zatrzymała moje kroki w pewną stronę i nawet krzykiem nie potrafię sie od niej uwolnić. Dziękuję, że zajrzałaś i pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mnie się to skojarzyło z ciszą, kiedy coś się kończy, ale równocześnie i zaczyna, Duszko. Krąg życia. 

Twój wiersz daje do myślenia. Jest cenny. 

Życzę Ci wszystkiego dobrego, oby ta cisza, która Cię otacza w tej chwili odeszła i pamiętaj, zresztą sama wiesz o tym dobrze - krzyk może uwolnić energię, ale też może zniszczyć. J. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...