Antoni po Dziadku Opublikowano 11 Czerwca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 11 Czerwca 2019 Kiedy krok po kroku droga czystsza z każdym tchem popiół zamiata,po myśli twej ciężar zdaje sie zanikać i łańcuchom mówić precz świat na nowo w brzasku promieni zaczyna potulnym być życie wzywa zmysły czas przestać śnić. 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
duszka Opublikowano 13 Czerwca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Czerwca 2019 Piękny, plastyczny stopniowo, słowo po słowie odsłaniający się obraz drogi wyprowadzającej z cienia ku światłu, ku rzeczywistości, życiu... Wydaje mi sie jednak, że drobne zmiany w formie tekstu byłyby korzystne dla wypowiedzi i estetyki wiersza, na przykład takie: Kiedy krok po kroku droga czystsza, z każdym tchem popiołu mniej ciężar zdaje się zanikać i łańcuchom mówić "precz" gdy świat zaczyna w brzasku światła znów potulnym być a życie wzywa zmysły czas przestać śnić. Co Ty na to? Pozdrawiam serdecznie. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Antoni po Dziadku Opublikowano 14 Czerwca 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Czerwca 2019 Zdecydowanie bardziej mi się podoba Twoja wersja.Dziękuję Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się