gdzie muskają w dłonie

gdzie muskają w dłonie

(i zimne jeszcze stopy)

fragmenty pierwsze słońca 

gdzie cicho płaczem

spodziewanego końca 

gdzie fal mlaskanie

całuje czule w ucho

gdzie plącze mienie

jedną myśl i kruchą 

gdzie manna oceanu

gładzi mnie zakątek

gdzie pachnie samotnością

co tuli niczym wrzątek

gdzie skwierczy całkiem

pierwsza letnia mewa

gdzie wspomnienia chłoną 

ostatnie żywe trzewia

tam jestem i siedzę 

i wina smakuję

i wcale a wcale

mi cię nie brakuje

wrzątek tuli? To chyba tylko gramatyczny rym do zakątek

ale sensu w tym nie widzę, miejscami niestylistycznie, o tutaj:

Pozdrawiam bez złośliwości :)

przestawiłabym szyk w trzecim wersie na pierwsze fragmenty słońca*

cicho płaczem* podoba mi się, ale rym słońca - końca psuje odbiór. 

mlaskanie fal, całujące w ucho super:)

mienie plącze myśl? Plątać można coś z czymś, więc zastanawiam się nad tym, co napisałeś...

zakątek-wrzątek następny rym gramatyczny. Samotność można porównać do wrzątku, ale to tulenie też mi nie pasuje. Samotność chce utulić, a parzy niczym wrzątek.

Dalej mewa - trzewia*  Trzewia* to taki staromodny wyraz:) Nie pasuje mi do Twojego wiersza:)

całkiem skwierczy, a nie może po prostu skwierczeć?

Nie wspomnę już o rymie:) Ale zaproponuję ciebie zamiast cię*

Ogólnie miło było przeczytać, podobają mi się metafory i spokój płynący z tego wiersza. Popracowałabym nad rymami i nad inwersjami, które niekiedy wprowadzają w błąd czytelnika. Pozdrawiam:)

Autorka założyła konto, wrzuciła wiersz i... zniknęła :)))

Może jeszcze się kiedyś objawi :)

Gdyby, to pozdrawiam :),

bo tekst, jak na debiut, wcale najgorszy nie jest :)