Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

piękna katastrofa


jan122

Rekomendowane odpowiedzi

cały jestem zapisem rozpadu (pomyśl, to oczywiste)
jest coraz mniej kroków do przepaści
pustka już mnie widzi
i uśmiecha się sympatycznie

 

ten usmiech to mój skarb
świecidełko głupiej sroczki
ziarno ślepej kury
woda życia, Głupi Jaś

 

smutno mi, jak cudownie mi smutno
żal tych wszystkich złudzeń
głaszczę je, tulę, karmię
na chwile przed zarżnięciem

 

ich lub mnie, na jedno wychodzi

pomimo tego dobrze mi, chora radość

że coś się zmieni tak na poważnie

podniecony jak to za pierwszym razem

idę w miejsce, która naprawdę jest nieznane

 

Głupiec i Śmierć czyli miłość prawdziwa!

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...