Feniks

To był pierwszy dzień wiosny
Widziała światło i żywe kolory
Widziała?
Czuła ciepło i siłę bijącą dokoła
Tak wielką że ostać na ziemi nie zdoła się nic
Czuła?
Wzleciała wysoko do nieba do chmur
I wszystkich barier runął już mur
I życia w sobie poczuła ukłucie
Rozdarło ją żądzy uczucie tak nagle
Spadła
Szkarłatna czerwień zamyka krąg
Ognisty podmuch dociera do rąk i parzy

Popioły

To był pierwszy dzień końca
Pierwszy?

Feniks z popiołów się odrodził,

Noe ratował świat z powodzi,

To są ikony przeznaczenia,

pokonują wszelkie zniszczenia. 

Pozdrawiam @Surivine. J. 

Dzięki @Surivine. Miłego dnia. :))

Wzajemnie!!

:)))

Bardzo sugestywny opis i z wielkim smakiem - Witam i pozdrawiam.  :) 

Bardzo dziękuję, cieszę się, że mi się udało :) miłego wieczoru :)

Miłego.   :)