Lokator

Kolejny raz przy mnie jesteś

Skrycie się wdarłeś do środka

Przypadkiem straciłam czujność

Nie wiedząc że ciebie spotkam

Pierwszego dnia przemknął w głowie

Impuls trochę martwiący

Drobna zapowiedź przybycia

Wiernego zranień obrońcy

Drugiego dnia już wiedziałam

Że w sercu mam lokatora

I to jednego z tych gorszych

Co ciągle remontu woła

Trzeci dzień zastał mnie w łóżku

Kompletnie już rozstrojoną

Nieudolnie składającą

Duszę koszmarnie zranioną

Nic nie pomogło zagłuszyć

Raniących odgłosów łkania

Zrezygnowana odpuszczam

Wszelkie próby naprawiania

Została jedna możliwość

Niepewnie schodzę do wnętrza

Prosząc cichutko Cię Smutku

Zamieszkaj dalej od przejścia

Podoba mi się ten wiesz, tylko w drugim wersie pominęłaś chyba ,,się" przed wdarłeś pozdrawiam  :)

Racja, już poprawione na "skrycie" żeby rytm się zgadzał :). Jakoś umknęło mi to "się" wcześniej.

Dziękuję za Twój komentarz i głos :)

dołączam się i coś na pożegnanie

ze smutkami :)

Ciekawa rozmowa z upersonifikowanym smutkiem, który zjawia się nieproszony i nie daje się usunąć...

Pozdrawiam

Kaśka dobra na wszystko - ukoi, ukołysze - generalnie odpływam daleeeeekooooo przy jej utworach. Pzdr

Ooooo dziękuję. Jakie to ładne jest :). Nie wiem czy pomoże mi ze smutkami, a już na pewno pomoże się odchamić.

Pozdrawiam serdecznie :)

może nie generalnie, ale razem z Jeffem, przy jej talencie :)

Czasami smutek trzeba zaakceptować i pozwolić mu zamieszkać w nas... Cała sztuka polega na tym, żeby pokazać mu jego właściwe miejsce i pozwolić być naszą częścią. Wtedy jest jakoś... znośniej :)

Pozdrawiam ciepło!

To ryzykowne. Nigdy nie da się przewidzieć, jakim obszarem zawładnie. A jak już uzyska meldunek, można nie być w stanie się go pozbyć...

Pozdrawiam

Może i masz rację. Ale walka ze smutkiem i usilne próby jego wyrzucenia też nie są dobrym pomysłem. Ze smutkiem jest trochę jak z dzieckiem, gdy naciskamy buntuje się i stawia opór. Zaakceptowane zaś, zaczyna współpracować. :)

Są też takie momenty, kiedy smutek jest uzasadniony - a nawet konieczny...

Pozdrawiam

Kocham ten utwór

fajnie, że i Tobie sprawił przyjemność :)

@Młoda : Dziękuję. :)

;

@Gaźnik, dziękuję że tutaj wpadłeś i zostawiłeś serduszko :)

pozdrawiam!

Ładnie. Ostatnie wersy mogłabym ukraść.

Miotłą go pogonić z przejścia :)

Fajny wiersz.

Pozdrawiam

@Magdalena, @Natuskaa

Dziękuję za wasze reakcje jak i komentarze :)

Jest mi niezmiernie miło, że wiersz się podoba.

Pozdrawiam :)!

Proszę