nieostrożny

Niosłeś ten obraz twojej bogini
nie czułeś więcej samotnej chwili
wpatrzony w kolor deszczu jej źrenic
pragnąłeś tylko dla niej się zmienić

Kilka niemodnie ubranych myśli
rzuciły kłodę obraz się zniszczył
chciałeś go podnieść unieść wysoko
lecz zanurzony w słowach głęboko

Okno nieżycia tak bardzo kusi
podejdź idioto lot będzie krótki
rozłóż swe ręce poczuj ten wiatr
piach cię otoczy już po trzech dniach

To mi się podoba.

Cały wiersz

zresztą też

Pozdrawiam

Dziękuję za miłe słowa

Również pozdrawiam