Barwy

Śmieją się? A powinni zazdrościć.  Pozdrawiam serdecznie  :)

Zmienię, Bogdanie bo mi nie ten tego. Zaraz. Dzięki za podpowiedź. Zaraz. 

Justi, wiersz bardzo mi się podoba, tylko zazdrościć można przyjaciela - on nigdy Ciebie nie wystawi, nie zaprze się, będzie przy Tobie do ostatniego oddechu - Twojego lub jego.

Betko, TakitamWpis, DZIĘKI. :)))

Całość - Justi - słodka :D

A to przypomina mi stary wierszyk o przylotach bocianów, że niosą nadzieję ludziom w potrzebie. 

Szukamy wsparcia i nadziei na zewnątrz, choćby w kolorach kwiatów na trawniku.

Ściskam, bb

Betko, a to nie znam o tych bocianach. Może znajdę. Aleś mi radośc sprawiła Swoją obecnością. :)) 

Betko znalazłam cos takiego: za Bocianopedia:

Wróżba na podstawie obserwacji bociana jest nadal powszechna, nawet wśród mieszczuchów. Jeżeli pierwszego ptaka spostrzeżemy w powietrzu, to pewne, że tego roku w pracy będzie się nam wiodło i przyleci do nas szczęście, jeżeli będzie stał, na gnieździe lub łące, wtedy i pomyślność gdzieś się zatrzyma i do nas nie dotrze. Analogicznie dotyczy to młodych ludzi, po zobaczeniu lecącego ptaka panna wyleci z domu w tym roku lub kawaler przyleci, jeżeli ptak stał to kandydat na męża nie przyjdzie.

Bardzo Sowa osowiała,

Gdy się zjeżył przed nią jeż,

Ona się go trochę boi,

Bo ten jeż to groźny zwierz.

Witaj Justynko -  lekki  przyjemny wierszyk - miło przeczytać.

                                                                                                            Ciepełka życzę.

łąkę i na niej swawole
od piwiarni bardziej wolę

Po moim osiedlu biegał pewien pan i piesek z piłką. Nie rzucał jej, bo to była piłka do nogi, a piesek świetnie ja prowadził za pomocą pyska. Często jak z młodym kopalismy piłkę na boisku to wpadał strzelić nam kilka bramek. Zawsze spokojnie dawał się później rozplatac z siatki, świetny był. Szkoda, że w tym roku ich nie widać :(

prze-ślicz-ny :)))

Dziękuję, Waldku. Miło mi. Pozdrawiam. :)) J. 

Fajnie, że mogłeś obserwować taką scenkę. 

Tak, szkoda. Dzięki, Gaźniku. J. 

iwono, :)))

Dziękuję Wszystkim za serduszka. Justyna. 

A może jeż się Sowy boi, 

dlatego w kolce się uzbroił? 

Dzięki, fajny wierszyk, Marku. 

Ja również, Faina. :))

Obserwacja zwierząt i ich zachowań czasem bawi, czasem wzrusza, wzbudza emocje i radość:)

Widziałm scenę kiedy dwie sroki zauważyły liska blisko gniazda. Tak go straszyły krzykiem i trzepotały skrzydłami,

że lis uciekł daleko od gniazda. Sroki to madre ptaki :)

PozdrawiaM.