Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

*****


Bogdan Brzozka

Rekomendowane odpowiedzi

Pierwsze
gdy niebytu granicę przekroczysz
wyczekiwane
otuchy, wsparcia, pocieszenia, miłości.

Nieumiejętnie użyte

potrafi niszczyć, burzyć, dzielić, buntować, ranić do kości...


Lubi
kłamać, potwierdzać, zaprzeczać, rozgrzeszać
narzędziem być
w złej lub w dobrej sprawie. 


Może
wojny wywoływać, sojusze zawierać
burzyć mury, mosty budować
wie co piszczy w trawie.


Modlitwę kończy, wiersz rozpoczyna
w językach wszystkich, w każdym obrządku -
czy zła przypowieść czy dobra nowina, jest, będzie -
podobno było...

 

na początku. 
 

Edytowane przez Bogdan Brzozka (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Bogdanie, tak:

 

Tu bym poprawiła:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wielką literą. 

 

Przed "gdy" przecinek, czyli po "pierwsze". 

 

Po miłości kropkę bym dała. 

 

Dużą literą bym napisała. 

 

przerzuciłabym do następnego wersu - przerzutnia by sie stała

 

po sprawie kropkę bym wstawiła. 

 

może wielką literą i od n. wersu. 

 

Po budować kropka i następny wyraz, czyli 

Wielką litera i n. zwrotka

 

Wie, co - tu przecinek bym dała. 

 

Po trawie kropka i :

wielką literą oraz od n. wersu - podzieliłabym na zwrotki. 

 

po obrządku kropka i nowa zwrotka od słowa:

 

Oczywiście wielka literą. 

 

Przed drugim czy przecinek bym dała. 

 

No to sugestie tylko, ale może coś z tego wykorzystasz? Pozdrawiam. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię obdarzał potęgą i chwałą, Tyś Mi odpłacił obrazą niemałą   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ciebie bronił przed Szwedów potopem, Tyś w me świątynie raczył rzucić błotem   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam tobie karty historii malował, Tyś Mnie z pogaństwem ohydnie szkalował   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam przecież bronił jasnej Częstochowy, Tyś się odwrócił do swych bożków nowych   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ci dał łaskę ogromnej odwagi, Tyś się dopuścił wobec Mnie zniewagi   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ciebie bronił i przed poganami, A ty chcesz bratać się z heretykami   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię wspomagał w czasie okupacji, Tyś się dopuścił niechlubnej narracji    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ci po wojnie zesłał uwolnienie, Tyś Moje imię dał na zniesławienie    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię uwolnił od rąk komunizmu, A ty ulegasz wpływom modernizmu      Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię otoczył blaskiem swej światłości, Ty się dopuszczasz wstrętnej rozwiązłości    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam chciał uczynić z ciebie swą winnicę, A tyś szatańską wybrał błyskawicę 
    • @Corleone 11 Istotnie! Ciekawy temat. Widocznie w tej przestrzeni człowiek po prostu musiał zaistnieć. Pozdrawiam Cię.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @viola arvensisMiło mi! Dziękuję!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @orenzUrok i czar starych kościołów przyciąga wielu ludzi, ja również lubię odwiedzać takie zabytki. Odnośnie do powyższego cytatu, który daje do myślenia i porusza zmysły, myślę, że groby istotnie są puste. Krążą wokół nich wspomnienia, a ciało powoli zamienia się w proch, chyba, że po śmierci już zostało poddane kremacji. Puste groby, bo zgodnie z wiarą chrześcijańską i nie tylko, dusze wracają w wymiary niebiańskie. Wiersz na piątkę. Pozdrawiam.
    • @agfka   Nie da się ukryć. Dziękuję i pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...