Urodzony w zimie

urodzony w zimie
idę po kruchym lodzie
zapatrzony w parę z mych ust
ślady po łyżwach i świeży śnieg
dekoracje ze szkieletów drzew
zimne, zimne łono
cały świat jak lodowisko
nade mną białe niebo
rozłożone jak jej nogi
wisi w białym milczeniu
w białym zachwycie
niezrodzone jeszcze
jeszcze bez potoków Słońca
w milczeniu obserwuje
lodowe kroki
urodzonego w zimie
dreszcze są muzyką 
telepiący rytm 
wirujące płatki białych okruchów
wszystko tu jest białe, mamo
nawet czerń 
wszystko tu jest białe, ojcze
nawet biel
idę niestrudzenie
kiedy Słońce decyduje
kiedy Słońce się wpierdala
na bezkresny, biały horyzont
urodzony w zimie
 

Ciekawy, brakuje końca przeczytaj sobie z "idzie" albo "nadal idzie", pozdrawiam.

dla mnie zapis myśli bez specjalnej pracy nad tekstem

pozdrawiam kredens