CZARNOKSIĘŻNIK

To był korytarz...albo krużganek zamkowy;

Wzdłuż niego drzwi wyniosłe swych tajemnic strzegły;

nim krok zrobiłam - naprzód myśli me wybiegły,

lecz wstrzymał je twych źrenic bezkres zagadkowy.

Czarnoksiężniku... choć mnie wabiła twą postać,

nie znałam mocy twoich zaklęć ani sideł,

gorącej namiętności rozpostartych skrzydeł,

żaru spojrzenia, którym umiesz ciało chłostać...

Lecz wtedy tarczę przeciw twej potędze miałam:

chronił mnie urok jego oczu bursztynowych,

i uśmiech pogodniejszy od ranków lipcowych,

w którego blasku wątłe swe serce kąpałam.

Minęłam cię swobodnie, lekkim idąc krokiem,

nietknięta jeszcze żadną strzałą zapaloną,

lecz beztroska naiwność cienką jest osłoną

przed twoim rozognionym, magnetycznym wzrokiem...

A ty patrzyłeś za mną swym czarnym spojrzeniem

snując już sieć drapieżną, snując sieć misterną;

nie przeczułam, że skruszysz barierę mizerną

ogarniając mnie całą słodkim zniewoleniem...

Odbieram twój wiersz jak początek miłosnego poematu - urokliwego, wrażliwego i trzymającego w napięciu. "Początek", bo po skończeniu czytania przyszło mi na myśl "ciąg dalszy nastąpi". Koniec wiersza nie zakańcza dla mnie treści, lecz ja "urywa", pozostawiając mnie w zaciekawionym oczekiwaniu na ciag dalszy. A może rzeczywiście nastapi? :) Pozdrawiam Cię, Warszawianko.

Czarnoksiężnik mnie zaintrygował. Niby udało Ci się uciec ale czy na pewno? Coś czuję, że nasz bohater nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. :-)

@duszka : Dziękuję za Twój głos. :)

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)

Silwuple :)

Dziękuję, Duszko. :) Trafnie odczytałaś mój wiersz - to zaledwie początek, pierwsze zderzenie z porywającą siłą, kolorowy zawrót głowy... A później - naięcie rośnie... Czy dalsze przeżycia Peelki uda się zamknąć w wierszach, to się okaże..

Pozdrawiam :)

Czarnoksiężnicy są zawsze intrygujący i zazwyczaj niebezpieczni. Rzucają silne zaklęcia i obezwładniają nimi... Ucieczka się udała i nie udała zarazem. Trudne jest zmaganie z potęgą słodkich zaklęć. Pozostaje się w kręgu ich oddziaływania na bardzo, batdzo długo...

Dziękuję i pozdrawiam :)

i zaśpiewał   ...czego się boisz głupia..

bo  to był artysta - czarnoksiężnik.

Pozdrawiam

@Andrzej_Wojnowski : Dziękuję za głos.

Tak nie zaśpiewał - bo był bardziej wyrafinowany.

Pozdrawiam

--------------------

Na magię i czary nie ma antidotum :)

@Marek.zak1 : Dziękuję za głos.

Antidotum nie ma, ale jest bezpieczna odległość ( pole siłowe :).

Pozdrawiam

@Młoda : Dziękuję za głos. :)

@Marek.zak1 : Dziękuję. :)

Rozum swoje, a serce swoje, jak ja Cię rozumiem :)

Widzę rymy gramatyczne ale na zachętę i żeby dodać Ci sił do panowania nad sobą, zostawiam serducho.

Miłego dnia :)

Dobra konstrukcja rymem okalającym. Zdaje się, że zakradła się o jedna za dużo sylaba w pierwszym wersie, bo jest ich tak 14, gdy w pozostałych 13 co jak się domyślam miało tworzyć tekst trzynastozgłoskowy. 

Pozdrawiam 

@Gaźnik : Dziękuję za głos. :)

Dziękuję, Alicjo, to właśnie zmaganie serca i rozumu jest treścią tego wiersza. Rozum zwyciężył o włos, ale to nie znaczy, że serce przegrało! :)

Pozdrawiam wzajemnie :)