Tylko my

Witaj chłopczyku,
Śliczny żołnierzyku,
Zgól włosy do szuflady,
Chwyć karabin do parady.

Spójrz jak słońce pięknie świeci,
W twarze roześmianych dzieci.
One pragną stać się tobą
I nie patrzeć własnym sobą.

Na myślenie czas już minął,
Byś za szybko tu nie zginął
Nie wychylaj swojej głowy
- w domu nie zostawisz wdowy.

Ładuj broń nienawiścią,
Niech co chcą sobie myślą,
Strzelaj do nich bezlitośnie,
Szaleńczy ogień niechaj rośnie!

Strzelaj do nich, strzelaj mówię!
Nie myśl o ich rodzin tłumie,
Jedna myśl w głowie tkwi:
"My są dobrzy - oni źli!"

Strzelaj, strzelaj - bo są obcy!
Zza granicy - więc pechowcy,
Inny kolor, inna nacja,
Czyja wiara, tego racja!

Gdy opadnie już wojenny pył
Nikt z obcych nie będzie żył,
Sowity wówczas otrzymasz żołd
I nasi tobie złożą hołd.

Źle pośród tamtych by było,
Źle wszędzie indziej by się żyło,
Jakiego to szczęścia nadszedł czas,
Że urodziłeś się właśnie pośród nas.

Co się wtedy jednak stanie,
Kiedy zada ktoś pytanie:
"Jak okaże się u progu nieba,
Że różnic między nami nie ma?"

Kai, 2016 r.

Pomysł na wiersz całkiem dobry i przyjemnie się czyta niektóre jego fragmenty, niestety trudno dobrnąć do końca. Rytmika cięgle się zmienia, co znacznie utrudnia czytanie a na pewno odbiera płynącą z niego przyjemność. Plus te rymy, tak banalne (pył-żył, nacja-racja).

Nie piszę tego złośliwie, ja również nie jestem mistrzem poezji. Kiedyś robiłam podobne błędy i ktoś tutaj zwrócił mi na nie uwagę co bardzo mi pomogło. Mam nadzieję że i i mój komentarz będzie pewną pomocą dla Ciebie!

Wracając do rytmiki, spójrzmy na liczbę sylab

Początek wiersza (zazwyczaj pierwsze dwie zwrotki) wyznaczają rytmikę całemu wierszu. W moim odczuciu tutaj jeszcze jakoś (ledwo) da się przebrnąć aż do siódmej zwrotki w której diametralnie zmienia się linia rytmiczna.

Plus nie za bardzo rozumiem zakończenia drugiej zwrotki.

Ale jak to patrzeć "własnym sobą"?

Pozdrawiam serdecznie!

Aż się sam sobie dziwię jednak... zgadzam się z poprzedniczką. Daje plusa na zachętę i mam nadzieję, że następnym razem będzie lepiej. A przekaz wiersza oczywiście zacny.

Pozdrawiam

Dzięki za uwagi :) Z tą rytmiką to już sam nawet zauważyłem, że mam problem w każdym chyba utworze :) Ten pisząc miałem w głowie takie większe tempo jakby - trochę na wzór marszu żołnierskiego, gdzie nie ma czasu na myślenie tylko na wykonywanie rozkazów. No ale ostatecznie właśnie wszystko zaczyna się sypać z którąś zwrotką. A sylab nigdy nie liczyłem, tylko z wyczucia jadę raczej - ale to pewnie błąd i będę jednak musiał się zastanowić nad takimi rachunkami :)

Ja akurat nie jestem całkiem konserwatywny. Sam przestałem liczyć sylaby jeszcze chodząc do technikum. Z drugiej strony większość mojej twórczości kończy w szufladzie, bo wiem, że z powodu rytmu i tak się nie spodoba. :D

Pytanie czy piszemy, żeby komuś się podobało, czy nam samym :)

Jeśli dla siebie, to najlepiej trzymać w szufladzie, jeśli dla innych, to trzeba się trochę postarać.

Pozdrawiam :)

Wiem, zapytałem sam siebie egoistycznie :D

W swoim  domu, możesz sobie chodzić rozmemłany, ale jak wychodzisz do ludzi, raczej starasz się wyglądać po ludzku :)

no chyba, że właśnie nie... :)

nie posiadać własnego punktu widzenia, kopiując postawę idola