Smutek

Witaj Maria :-)

Przepiękny wiersz! Zawarłaś w nim wiele ważnych nawiązań i skojarzeń, które świetnie wpisują się w ludzką naturę.

Każdy z nas od czasu do czasu miewa smutne chwile i to jak je nazwałaś w tym utworze, naprawdę mnie zauroczyło.

Treść lekko płynie i temat wiersza od początku do końca ma zachowany sens. Bardzo mi się to podoba :-)

Poniżej fragmenty, który trafiły w moje serce:

Ciekawe przemyślenie:

Jakże to prawdziwe i trafnie nazwane:

Świetne porównanie:

Dobre, do przemyśleń:

No wiersz niezwykły w swym przekazie. Dzięki :-)

W Twoim wierszu widzę poetyckie i metaforyczne, a jednocześnie psychologiczne podejście do smutku - oglądanie go z boku, dookoła, opisywanie jego przejawów i elementów. Jednak smutek nie bierze się znikąd. Smutek ma swoje korzenie - i czasami są one albo bardzo długie, albo bardzo rozgałęzione. Ani go wyrwać, ani odciąć, ani wykarczować. Zawsze odrasta. Można go zasłonić, udawać, że nie istnieje, albo zaakceptować - żadne z tych rozwiązań nie jest skuteczne. Smutek wyrasta na gruncie - to grunt go generuje.

Takie są moje przemyślenia na dziś - a temat jest bardzo mi bliski.

Małe uwagi:

1) w pierwszej zwrotce "wyśnił" zamieniłabym na "wysnuł"

2) wersy 9 i 19 zmieniłabym tak:

"za chwilę niemoc do krwiobiegu wtłacza"

"aby nie ciążył lub zbytnio nie smucił"

żeby zachować jednolity jedenastozgłoskowiec.

Pozdrawiam

Marysiu,

nikt nie przygarnia smutku

nikt go nie lubi nie kocha

więc między ludźmi żebrze

i garść wyciąga jak kloszard

nie wziął się przecież znikąd

musiał się zrodzić z powodów

więc porozmawiaj z nim szczerze

a w sercu zagości pokój

:)

Bardzo dziękuję.

Chyba tu jesteś od niedawna, bo wcześniej Cię nie spotkałam? W takim razie Dzień Dobry :))

Droga Siostro, proszę nie martw się o mnie, to tylko wiersz zapisany chwilą. Teraz mam taki ciąg, że piszę o uczuciach. Różnych.

Pozdrawiam serdecznie:))

@Maria_M Piękny wiersz, a i pewnie zadziałał na mnie jeszcze mocniej, ponieważ dzisiaj machnąłem sobie kolejny raz Cierpienia młodego Wertera. :-) Świetna książka i pasuje do wiersza... a może to wiersz pasuje do książki? :-)

za chwilę niemoc do krwioobiegu wtłacza 12

aby, a w ostatnim wersie jest albo / przy takim zestawie mam zakłócenia w brzmieniu.

Dziękuję bardzo Aniu za propozycję. Jeszcze pomyślę, a tym razem na razie, pozdrawiam :))

Raczej wspólnym mianownikiem jest Smutek.

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)

@Młoda @Silver @wjola bardzo dziękuję:))

@Maria_M : Dziękuję. :)

@beta_b @jan_komułzykant Bardzo dziękuję:) pozdrawiam serdecznie.

@Gość Dziękuję:)