Na trudnej stacji

kto u władzy
ten nie marzy
bo ma wszystko
wszędzie blisko

lecz ja wolę
swą niewolę
w której marze
czasem płaczę

ale szczerze
nie na papierze
który gdy znudzi
to się wyrzuci

wolę być sobą
nie deptać nogą
swojej racji na

trudnej stacji

Piękne słowa - cóż wart byłby świat bez marzeń - człowiek żyje po to by dążyć do czegoś, gdyby miał wszystko podane -      ot tak - jakież by to życie było puste... Pozdrawiam serdecznie.  

Witam i dziękuje Bogdanie - miło żeś zajrzał.

Dziękuje za to i za serduszko.

                                                                                                           Pozd.

Witaj Waldku :-)

Ale trafnie to oddałeś. Bardzo ładny tekst. Przemawia przez niego autentyczność przekonań.

Ostatnia zwrotka bardzo inspirująca.

Świetny tekst!

Pozdrawiam 

Witaj  -  dziękuje za wizytę i za serduszko.

Cieszy mnie że się spodobał.

                                                                                                      Pozd.

punkt spojrzenia

godny polecenia :)

( gdzieniegdzie ę odmówiło posłuszeństwa ;) )

Witam -  dzięki za odwiedziny są miłe.

Dzięki za wszystko co pod wierszem.

                                                                                            Pozd.

Świetny wiersz i zgadzam się z przesłaniem 

Witaj -  miło przeczytać taki komentarz -  dziękuje za to i za serduszko.

                                                                                                                                   Pozd.

Aż mnie uderzyło (w pozytywnym znaczeniu) to sformułowanie! Dla mnie mógłby być to tytuł tego wiersza, w którym właściwie uzasadniasz tę niezwykle głęboką (i szeroką) wypowiedź. Naprawdę pięknie :) Pozdrawiam

Witaj Duszko -  miło że czytałaś -  dziękuje za to i za serducho.

                                                                                                           Słoneczka życzę.